Het appartement van Jonah, Daniel, Aiden, Julia, Daykota en Hinata.

Wyatt vervulde met zekere trots de rol die ze hem nu gaf. Haar koesteren en er voor haar zijn. "Als hij het je kwalijk neemt moet hij opgroeien. Je eigen seksleven is alleen van jezelf afhankelijk. Nu heb je natuurlijk als je in een relatie bent afgesproken, in zekere zin, alleen met elkaar naar bed te gaan en dergelijke dingen uit te spoken. Jullie zijn echter niet meer samen. Jij bent niet van hem, jij bent van jou. Als hij het daar niet mee eens is, is dat ergens een beetje eng." Hij behandelde een ding tegelijk. Julia was, zo dacht hij, een beetje onzeker over veel dingen tegelijk en niemand was de fundering of het cement om alles aan haar op zijn plek te houden. Zijzelf kon dat op dit moment niet, was zichtbaar aan haar verval na het uitging met Jeremy, maar ze ging de goede kant op. Hij speelde nu de fundering waar ze op terug kon vallen. "Vertel eens wat over dat slechte gevoel. Is dat schuldgevoel, spijt, verdriet, eenzaamheid of weer wat heel anders of een mix?" Hij vroeg zich soms af of hij het enige kind was in deze hele instelling die ooit hun therapeut bezocht. "Je hoeft geen goede diepzinnige reden te hebben om met mensen naar bed te gaan. Het is niet alsof je een diepzinnig karakter uit een coming-of-age boek moet zijn. Maar je zegt zelf dat je aandacht wilt. Geven ze je de aandacht die je wilt? Of wil je eigenlijk iets anders?" Hij ging met een hand door haar haar. "Als ik je hiermee kan helpen, zeg je het maar. Ik zal erg veel voor je doen, maar friends with benefits is geen optie, ik ben 300% te gay daarvoor."

Julia knikte. Ze begreep wat hij zei, ze moest zich niet door de gedachte wat Jeremy ervan zou vinden op haar kop laten zitten. 'Ja.. Daar heb je gelijk in. Maar ik vind het lastig om die knop om te zetten. Ik ben het niet van mezelf gewend maar ik trek het me heel erg aan wat hij van me vind.' Julia keek hem onzeker aan en bleef dicht bij hem. Ze keek langzaam weg. 'Het is een mengeling van bijna al die dingen. Daar heb ik heel vaak last van. Qua aandacht.. tja. Ik word natuurlijk op mijn wenken bedient als ik eenmaal zat. En de seks is prima. Maar het is gewoon daarna of daarvood. Dit is alles nog.'Maar ik wil gewoon dat mensen me willen. Misschien eel dat Jeremy het hoort en hij me wilt. Gewoon. Omdat ik het kan doen want ik ben alleen.' Julia keek naar het gezicht van Wyatt. Diep zuchtte ze en ze bleef dicht bij hem. 'Ik wilndat ook helemaal niet met jou. Ik wil je als 300% beste vriend of broer.' Ze keek hem lief aan en knuffelde hem even.

Wyatt knuffelde haar terug. "Het is denk ik een proces waar je nu in zit. Om los te laten wat hij zou vinden van wat je doet." Hij streek door haar haar. "Je moet niets doen wat je niet wilt. Schuldgevoel is misschien een indicatie dat je het niet goed aanpakt momenteel." Hij hield haar stevig vast. Hij wilde haar ook wel liefde en aandacht geven, als de mamabeer die hij diep van binnen was. "Ik kan niet meer doen dan luisteren, liefje. En het advies geven dat je niet moet doen wat je niet wilt."

Ze knikte, hij had gelijk. Zoals Wyatt meestal gelijk had. Ze moest het loslaten dat Jeremy er niets over hoefde te denken. 'Ik ben echt al heel erg blij dat je luistert Wyatt. Ik zal ook altijd naar jou luisteren als het nodig is.' Julia kwam overeind en knuffelde hem. Lief drukte ze een kus op zijn wang. 'Je bent net een grote broer voor me en dat is een heerlijk gevoel van vertrouwen.' Julia keek hem stralend aan en bleef bij hem zitten. 'Gelukkig verschillen we qua lengte niet zo heel veel.' Zacht grinnikte ze even en keek hem plagend aan. Ze bleef bij hem zitten pakte de deken. 'Jep ik ben echt slecht in films kijken.' Lachend keek ze naar hem.

Wyatt glimlachte. "Ik ben meer een mamabeer. Dat is wat ervoor zorgde dat ik toen die eerste keer dat we elkaar ontmoetten op je af durfde te stappen. Mijn drang om je te troosten was groter dan de drang om menselijk contact te ontwijken." Hij ging met een hand door haar haar. "Ik ben nooit veel van de mensen geweest. Als kind was ik het grootste deel van de dag en soms ook nacht buiten in het bos naast de boerderij. Contact met dieren is me altijd makkelijker afgegaan. Het voelt voor mij dus als een enorm compliment als je me zegt dat ik je kan troosten." Hij lachte. "Het gemene is dat ik altijd klein zal blijven. Jij bent een gewone lengte voor een meisje. Ik zit daar...", hij vergeleek heel snel even, "misschien wel 10 centimeter onder." Hij trok een pruillipje, maar je kon aan zijn gezicht makkelijk zien dat dat niet gemeend was en een glimlach brak al snel door. "Maar met jou praten is zo veel interessanter dan naar die film kijken."

Zachtjes grinnikte. "Ja, je bent een echte mamabeer. Volgens mij ben ik echt een last als je me zoveel moet troosten." Fluisterde ze zachtjes en ze luisterde naar hem. Rustig bleef ze bij hem zitten. "Maar ik merk er helemaal niets van dat jij niet goed of makkelijk met mensen om kan gaan eigenlijk." Ze keek hem liefjes aan en moest toen ven lachen. "Je bent gewoon klein. Klein maar fijn!' Ze keek hem vrolijk aan en grinnikte even. "Ja klopt. Kletsen is veel leuker!" Julia keek hem stralend aan en pakte toen even haar glas waar ze wat van dronk. "Ik ben de afgelopen dagen naar de diëtiste geweest op school. Ik heb nu een heel eetschema waardoor ik al een beetje aangekomen bent."Zei ze trots.

Hij schudde zijn hoofd snel. "Je bent helemaal geen last!" zei hij nadrukkelijk, "Het leven gaat gewoon niet altijd even soepel, en bij jou zaten er de laatste tijd veel keien op de weg. Dat je dan een knuffel nodig hebt en iemand die je troost is alleen maar menselijk." Haar volgende opmerking deed hem grinniken. "Dan zijn mijn omgangsvormen niet zo rusty als ik dacht. Al houd ik er niet van om mensen aan te spreken. Ik ken jou omdat je mijn innerlijke mamabeer naar buiten deed komen, ik ken Merlin en Jeremy omdat ze mijn kamergenoten zijn en ik ken Carlos omdat ik te dronken was om ook maar een beetje te geven om moeilijk doen." Hij dronk zelf ook een beetje. "Echt super knap dat het al zo goed gaat! Je gaat de goede kant op liefje." Hij was oprecht blij voor haar. Hij had zich veel zorgen om haar gemaakt, maar ze lag niet in het ziekenhuis aan allerlei apparaten omdat ze hartproblemen had ontwikkeld of extreme bloedarmoede, dus hij moes maar stoppen met zijn zorgen zolang het goed ging. Hij was nog steeds bang dat een tegenslag haar weer terug zou zetten waar ze eerst was.

Onzeker keek ze hem aan en knikte. "En jij bent gewoon vaak degene die mij die knuffel moet geven." Zeei ze liefjes tegen hem en Julia keek met een glimlach naar Wyatt. "Ach je omgangsvormen vallen best mee hoor. En ik weet het, ik ben een schatje als ik huil." Zei ze lachend tegen hem. "En zo ken je toch al heel wat mensen zo op die manier." Ze keek even naar hem en glimlachte. "Ik weet het, het gaat eindelijk een beetje lekker." Ze knuffelde Wyatt en keek hem stralend aan. "Ik ben zo blij met waar ik nu ben, ik ben lang niet zo ver geweest en dat vind ik geweldig." Ze streek even door zijn haren heen. "Zal ik het eens vlechten? Dat lijkt me wel leuk om te doen." Julia glimlachte naar Wyatt en beet even op haar lip. "Dan mag je daarna alsnog mijn haar doen."

Wyatt glimlachte. "Ik knuffel je met alle plezier." Hij was dol op haar. Julia was lief en aardig en hield nog van hem op zijn dieptepunten. Dat waren vrienden die je niet zouden laten vallen. Hij was trots op haar. Op de voortgang die ze had gemaakt. Ze was zo sterk. "Doe maar. Het is wel kinda glad dus als je het niet vast zet is het zo weer los jammergenoeg." Zijn zusen hadden zijn haar ook al talloze keren gevlochten in het verleden, dus hij wist het uit ervaring. "Hmm ik zal alvast gaan denken wat ik ermee zal doen."

Julia grinnikte even vrolijk en keek hem aan. "Ik zal mijn best doen." Liefjes maakte ze zich los van hem en ging achter de bank staan waar ze bezig ging met een vissengraatvlecht die zijzelf helemaal geweldig vond. Een beetje vrouwelijk was 'ie wel maar dat kon Wyatt prima hebben. Na even futselen was ze klaar en keek ze hem stralend aan. "Oké, spiegel even vasthouden dan pak ik de andere." Waarna ze daad bij woord voegde en de andere spiegel pakte waardoor ze het hem kon laten zien. Het was een nonchalante vlecht geworden en Julia keek naar Wyatt. 'Tadaa"

Het was altijd een fijn gevoel als iemand aan je haar zat. Zeker als het iemand was die je vertrouwde. Wyatt vond het in ieder geval altijd wel fijn. Toen ze hem de spiegel gaf hield hij die braaf vast. "Ik ben benieuwd!" waren zijn vrolijke woorden. Toen hij zag wat ze had gedaan legde hij de spiegel neer en klapte in zijn handen. "Dat is echt cool Julia! Ik kan zelf mezelf niet goed vlechten, dus dit soort dingen lukken me nooit. Kan ik jou niet inhuren als dagelijkse kapster?" Hij glimlachte en stond op. "Nu moet jij zitten."

Vrolijk moest ze lachen toen hij vroeg of hij haar kon inhuren. Julia keek hem stralend aan. 'Moet je wel elke dag langskomen of ik elke dag bij jou en moet je er wat voor terug doen." Ze keek grijnzend even naar Wyatt en toen ze op de bank zat kon ze omhoog kijken naar hem. "Nou leef je uit zou ik zeggen." Ze dronk nog snel even wat cola en ging toen lekker zitten. De avond was rustig verder gegaan dus zette ze de film uit en de gewone tv aan. Niet dat er nog wat op was. Enkele talkshows, een paar programma's die seks verkochten waren al begonnen dus zapte Julia rustig verder, het was duidelijk al later. Niet dat ze het erg vond, ze had een heerlijke avond met Wyatt.

"Ik weet niet hoor, ik ben 's ochtends niet altijd even gezellig." Wyatt grinnikte. Hij borstelde eerst haar haar uit en begon toen aan de ingewikkelde vlecht die hij in gedachten had. "Juul, kijk jij Game of Thrones?" Vroeg hij geamuseerd. "Ik geef je het kapsel van mijn lievelings karakter, Danaerys." Het was het magische wonder van internet geweesd dat hem zo ver had gekregen de serie te kijken. Het was een goede invulling geweesd in zijn probeer-niet-aan-het-treinwrak-van-een-relatie-te-denken tijd.
------
deze

"Gelukkig ben ik dat ook niet. Zitten we straks te chagrijnen tegen elkaar!" Julia keek grinnikend even voor zich uit. Ze dacht even na. 'Nee, ik kijk maar heel weinig dus ik weet eigenlijk niet wie het is. Sorry." Ze bleef rustig zitten en liet Wyatt vlechten. 'Ik heb er wel veel mensen over gehoord maar ik heb en neem er meestal de tijd niet voor dus ik kijk eigenlijk niets." Ze speelde met een kussen dat ze voor zich had genomen en keek even rond zonder haar hoofd te bewegen. Ze had eindelijk een zender gevonden die met comedy te maken had dus zette ze dat maar op.

Ik vind dat haar zoooo vet ;-;

ik ben echt dol op dat karakter. Ze is echt heel cool
--------
Wyatt was uiteindelijk klaar en gaf Julia de ene spiegel en hield zelf de andere omhoog. "Kijk maar." Zei hij vrolijk. "Vroeger gingen ik en mijn zussen elkaars haar doen. Mijn ene zus heeft het toen ik in groep drie zal allemaal afgeschoren dus heb ik bij haar nooit iets anders kunnen doen dan willekeurige clipjes en staartjes en onhandige vlechtjes. Het is de gedachte die telt." Hij ging weer naast Julia zitten. "Ik vind je heel sterk, wist je dat?"

Ik ook :3
--
Julia nam de spiegel vast en haar mond viel open. 'Ooh dat is echt supervet Wyatt!" Ze keek om naar hem. "Echt heel erg mooi gedaan!" Ze moest even lachen om zijn woorden. "Het is de gedachte ja. Ik had nooit wat te doen op het haar van mijn broertje, hoewel ik bij mijn vader als hij thuis was wel altijd met zijn haren mocht spelen." Ze keek liefjes naar hem en even naar haar schoot. Ze miste haar vader vreselijk. Daarna keek ze weer op. "Oh..? Waarom dan?" Vroeg ze onzeker en ze keek hem aan, echt begrjijpen deed ze het niet waarom mensen haar zo sterk vonden, ze ging gewoon door, weinig keuze niet waar?

Wyatt glimlachte. "Omdat je echt heel veel shit op je pad hebt gekregen de laatste tijd. Wat ook deels mijn schuld was, normaals mijn excuses. Toch ben je keihard blijven werken en ga je met sprongen vooruit." Hij glimlachte. "Je bent jezelf ondanks alles en dat maakt je sterk." Hij glimlachte naar haar. "Over famillie gesproken, zou het niet leuk zijn als er een soort famillie-en-vrienden dag was of zo, dat dierbaren van iedereen langs zouden kunnen komen."

Julia keek hem verlegen aan. "Het is niet erg, echt niet. Ik heb me er allang overheen gezet." Ze keek Wyatt liefjes aan en bloosde. 'Natuurlijk moet ik, ik moet doorgaan." Ze glimlachte naar hem en keek verlegen naar hem. "Ik doe gewoon mijn best en geniet ervan." Waarna ze nadacht. "Ik weet niet of ik dat leuk vind. Soms mis ik ze maar mijn moeder begrijpt me soms gewoon niet." Ze beet op haar onderlip en keek op haar onderlip. Liefjes keek ze hem aan. "Ik denk dat het wel wat is voor jou.'

Wyatt knikte. "Ik heb nooit echt contact gehad buiten mijn familie. Vooral m'n oudere zus mis ik. Maar als zoiets zou zijn ben ik bang dat ze niet zou kunnen, ze is professioneel kickbokser. Met een beetje pech zou zo'n dag midden in het seizoen vallen voor haar en dan zou ze wedstrijden hebben om te winnen." Hij knuffelde Julia. "Ik ben toch heel blij dat ik jou heb."

Julia keek hem aan. 'Echt? Oh wat gaaf, dan moet je anders met de school proberen te regelen dat ze een keer kunnen komen wanneer zij ook kan?"Vroeg ze liefjes aan hem en ze knuffelde met hem mee. "Ik ben ook blij dat ik jou heb Wyatt. Je bent echt mijn beste vriend." Fluisterde ze liefjes in zijn oor en ze sloot haar ogen even. "Ik ben ook echt heel blij dat je zo'n schatje bent want dat vind ik echt heerlijk aan je." Giechelde ze en ze keek hem liefjes aan.

Wyatt glimlachte. "De vakantie is niet ver weg meer, dan ga ik naar huis. Ze heeft al geregeld dat ze dan thuis is, omdat we dan met z'n allen mijn verjaardag vieren." Hij sloeg zijn armen stevig om haar heen. "Hetzelfde hier liefje. Ik zou niet weten wat ik zou moeten zonder jouw knuffels" Ze maakte hem heel gelukkig. Bij haar voelde het als thuis. Ondanks dat ze geen romantische relatie hadden en dat nooit zou gebeuren, deed ze hem wel heel goed voelen van binnen. "Ik vind het fijn dat ik een knuffelige mamabeer mag zijn en dat jij dat niet erg vind" was zijn geamuseerde reactie. Hij liet haar los en ging rechtop zitten. "Je doet het toch wel veilig hè jongedame?!" Zei hij zogenaamd streng, met een belerend vingertje.
--
ik ga koekjes bakken, srry als ik voor vanavond niet meer reageer daardoor
EDIT: whoops had me heel erg op de tijd verkeken -.-

Hahaha Ja klein beetje maar hoor xD
--
Julia knikte instemmend. 'Ik ben in de vakantie lekker hier nog." Ze grinnikte even naar hem en keek hem liefjes aan. "Wel leuk dat ze lekker bij jou blijven. En je verjaardag vieren. Wanneer ben je trouwens jarig?' Liefjes keek ze naar hem. "Ik weet het! Ik ben niets meer zonder jou knuffels. De knuffels van mijn lieve mamabeer." Stralend keek ze naar hem en moest toen lachen om zijn vingertje. "Dat denk ik wel het meeste van de tijd. Een paar keer met Jer niet en uh, ik denk dat een paar jongens te dronken waren om iets om te doen." Julia bloosde er door. "Maar ik slik de pil, ik ben heus niet zwanger ofzo hoor!"

Tehehe
----
Wyatt glimlachte een beetje ongenakkelijk. "Ik vier het eigenlijk nooit. Ja, met familie, ik heb nooit een feestje gegeven. Alleen in groep een en twee." Hij ontweek nog heel goed het pijnlijke stukje. "Eigenlijk ben ik vorige week woensdag 17 geworden" mompelde hij snel, in de hoop dat ze maar de helft zou verstaan. Hij was zo gewend aan niets doen dat hij niets had gedaan en nu was hij bang dat hij julia misschien gekwetst had. Maar zijn verjaardagen betekenden niets voor hem. Bij haar opbiechten maakte hij een afkeurend geluidje. "Julia toch straks krijg je nog iets engs." hij glimlachtte. "Ik ben homo, dat scheelt weer zwangerschaps angsten." zei hij plagerig.

Julia liet hem los en keek hem met grote ogen aan. "Ben je nou helemaal gek gevonden! Heb je mij dat niet verteld?!" Ze keek naar hem met een pruillipje. "Ik had niet eens iets groots willen doen, gewoon je een cadeautje willen geven en je feliciteren." Ze vond het niet leuk dat hij het haar niet gezegd had. Een verjaardag hoorde leuk te zijn, ook al hield je ze klein. Wyatt verdiende ook de aandacht op zijn verjaardag. "Ik krijg niets engs, en jij kan ook enge dingen krijgen als je homo bent hoor. En het meisje waarmee ik geslapen hebt had ook niets engs." Ze glimlachte even naar hem en keek stil even naar het plafond.

Wyatt keek naar zijn handen. "Sorry", zei hij zacht. "Ik had er niet bij nagedacht. Als het je beter doet voelen, niemand wist het." Dit was precies waar zijn sociale inzicht hem in de steek liet. Beesten in t bos hadden geen verjaardagen nodig en zijn famillie had geen herinnering nodig. "Daar hebven ze condooms voor uutgevonden." zei hij plagerig.