Het appartement van Arianne, Elizan, Zoe & Joe

Niet denk ik? Denk niet dat dat lukt, zouden we erna weer moeten doen, als ze weer terug zijn?

Joe lag 's ochtends nog vermoeid te slapen. Hij was al kapot geweest maar nu hij eindelijk goed had kunnen slapen sliep hij ook door. Toch zakte langzaam de slaap weg. Rustig begon Joe wakker te worden. Gapend en vermoeid knipperend. Hij keek in het gezicht van Jimmy en drukte een zoen op diens lippen om goed wakker te worden. "Goedemorgen." Zei hij zacht en slaperig. Hij grijnsde even waarna hij van hem af rolde, in zijn ogen wreef en zich daarna, opnieuw gapend, uit begon te rekken. Hij was nog helemaal niet wakker en ging deels weer terug liggen op Jimmy. "Ja. Ik kan je nog wel even als kussen gebruiken." Klonk het plagend vanuit diens mond.

Of vanuit dit appartement, dan doen we alsof ze in Londen zijn?

Jimmy keek Joe meteen weer aan toen die wakker werd en hij glimlachte vrolijk, om hem vervolgens weer terug te zoenen. Wat hem betrof werd hij de rest van de dag als kussen gebruikt. Het zou hem niet eens uitmaken of Joe weer in slaap zou vallen, hij lag wel lekker. Hij had zijn armen nog om hem heen en zijn handen gleden nog steeds over zijn rug. Maar na een tijdje stond hij op en uit zijn blik werd duidelijk dat hij de ravage beneden eens ging bekijken. Hij kleedde zich niet aan, want op magische wijze waren de kamergenoten niet thuis. Het duurde niet lang voor hij weer terug kwam en uit zijn gezicht bleek dat het een verschrikkelijke puinhoop was beneden. Ondeugend glimlachend kroop hij weer naast Joe onder de dekens en begon hij langzaamaan eens lekker te verwennen. Die troep kwam straks wel.

Uh kan ook wel ja :3

Joe keek glimlachend naar hem, hij zou best wel de hele dag kunnen liggen en maakte jammerlijke geluidjes toen Jimmy weg liep om beneden te kijken. Maar bij de melding dat het een troep was begon hij schaapachtig te grijnzen en moest hij even grinniken. Zijn lippen plaatste hij hongerig tegen die van Jimmy en hij gewoon van de langzame verwenning. "Straks wel even wat eten.." Zei hij zachtjes, Joe was een jongen die graag ontbeet. Hij was dol op brood, vond hij heerlijk. Sowieso vond hij eten over het algemeen wel heel erg fijn en lekker maar helemaal het ontbijt. De eerste maaltijd van elke dag die hij zou hebben en die zijn stemming van de hele dag kon bepalen als dat nodig was.

'Straks', antwoordden Jimmy's ogen. En het werd straks toen Jimmy weer van Joe afging en zijn borst zwaar op en neer ging. Hij glimlachte vrolijk en stapte toen uit bed. Hij trok zijn onderbroek aan liep naar beneden, waar hij aan tafel ging zitten. Eerst had hij natuurlijk de ontbijtspullen klaargezet. Hij wachtte niet, maar begon meteen gulzig te eten. Ook voor Jim was het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag. Vooral omdat hij meestal heel vroeg wakker was, 's morgens. Meestal door zwemtrainingen en anders omdat hij dat gewend was. Hij begon aan de eerste boterham met pindakaas en liet het zich goed smaken.

Hijgend bleef Joe enkele seconden liggen waarna hij ook in zijn onderbroek schoot en naar beneden toe liep. Hij ging voor Jimmy zitten en begon hongerig te eten. Boterhammen naar binnen te werken samen met wat sap.  Vanalles deed hij er op en soms maakte hij zelf een rare combinatie als hagelslag met pindakaas of kaas met pindakaas. Het ware rare tikken die Joe bezat maar hij vond het lekkern en daardoor was hij ook zeker niet van plan die op te gaan geven. Hij at gulzig en tevreden. Kijkend naar Jimmy die ook goed at, gelukkig maar want anders had Joe zich zeker een veelvraat gevoeld en hij hield totaal niet van dat gevoel. Want hij had het immers gewoon nodig, als dat eten.

Het was natuurlijk niet de eerste keer dat ze samen ontbeten en Jimmy was zo langzamerhand wel gewend aan Joe's rare eetgewoonten. Zelf had hij er ook al een aantal uitgeprobeerd, maar het was toch niet helemaal zijn smaak. Hij at achter elkaar boterhammen op en er was bijna geen houden aan. Uiteindelijk, na negen of zo, stond hij op en liep naar de bank. Hij keek naar Joe en aan zijn ogen was duidelijk te zien dat hij zou blijven om op te ruimen, voor hij weer ging. Hij begon met de lege zakken, blikjes en flesjes, zodat er op het eind alleen nog maar gezogen hoefde te worden. Wat er met de volle en halflege zakken gedaan moest worden, dat kon Joe wel uitzoeken.

Joe keek glimlachend naar Jimmy. Hij duwde rustig zijn laatste boterham naar binnen en begon de jongen toen rustig te helpen met opruimen. De flessen zette hij in de koelkast en de zakken chips gooide hij simpel in een lade voor latere momenten. Stofzuigen kwam vanmiddag wel een keertje en rustig rekte hij zich uit. "Wil je nog douchen?" Vroeg Joe hem toen glimlachend. Hij ruimde de ontbijt spullen even op en keek toen weer naar Jimmy, blij met het gezelschap van de jongen van de afgelopen nacht. Hij had eindelijk weer even goed geslapen en dat deed hem heel erg goed, hij was weer in een vrolijk humeur.

Jimmy knikte en hij pakte Joe's hand, om hem mee naar boven te nemen. In de badkamer zette hij de douche aan, maar daarna tilde hij Joe op en zette hem op de wasbak. Hij leunde tegen hem aan en drukte een zoen op zijn mond. Met zijn handen ging hij over zijn lichaam heen en weer en terwijl hij hem lang en vurig zoende, ontdeed hij hem van zijn onderbroek. Toen hij zijn eigen onderbroek ook uit had, trok hij hem mee onder de douche, maar deed zijn best om zijn mond niet los te laten. Hij klemde zich tegen hem aan en stopte toen even om hem aan te kijken.

Het was een raar dingetje want Joe was zeer dominant aangelegd maar hij liet zich maar al te graag leiden door Jimmy. Met wie hij genietend de vurige zoen deelde en waarbij hij de jongen zacht in zijn kont kneep. Hij gleed kalm van de wastafel af en kwam hongerig en ppgewonden mee. in de douche duwde hij Jimmy zacht tegen de deur en zoende hem passioneel en vol pit. "Hmh.." Bracht hij uit.

Als Jimmy geluid zou maken, dan zou hij gegrinnikt hebben, maar dat deed hij dus niet. Na tegen de deur te zijn geduwd, duwde hij Joe weer tegen de muur achter hem en zo ging het heen en weer. Hij was meer bezig met de ander dan met de rest en zo kwam het dat hij op een gegeven moment uitgleed. Hij trok Joe mee in zijn val en kwam onder hem te liggen. Het deed geen pijn en hij kreeg een grote grijns op zijn gezicht, zijn equivalent van een schaterlach. Eigenlijk was het in de douche veel te klein, maar hij bleef liggen. Het water uit de douche kwam van bovenaf op hen neer, terwijl hij even wachtte op wat Joe zou doen. Die was nog zachter neergekomen.

Wel degelijk geschrokken was hij met een kreet gevallen. Hij was op Jimmy geëindigd en begon toen vrolijk te lachen. "Dit is allemaal jouw schuld!' Lachend keek hij de jongen aan maar kuste hem. "Maar hoewel dit vreselijk ongemakkelijk ligt, blijf ik lekker op je liggen. Eindelijk heb ik de leiding!' Triomfantelijk grijnsde hij en balde zijn spieren even aan waarna hij Jimmy's lippen weer opzocht om hem te zoenen. Hij had geen idee wat het was maar hij leek nooit van deze jongen af te kunnen blijven, iets in hem riep bij Joe een onophoudelijk lustgevoel op en dat was nauwelijks te stillen.

Jimmy glimlachte nog steeds en kneep in Joe's spieren toen die ze aanspande. Hij gaf hem een goedkeurende en ondeugende knipoog en zoende hem daarna weer. Maar hij had wel zin in een uitdaging. Hij worstelde zich onder de ander uit en ging boven op hem zitten. Hij pakte zijn polsen en hield ze tegen de vloer van de douchecabine. Hij glimlachte uitdagend, zo van; 'Probeer jij mij maar eens te overwinnen.' Hij boog voorover en drukte zijn mond op die van hem. Hij zette zijn knieën aan weerskanten van Joe's buik en zat zo gebogen over hem heen, ervoor zorgend dat hij ook de grond bleef.

Joe genoot ervan maar toen Jimmy worstelde om boven te komen verloor hij. Hij lag onder de jongen en keek hem aan. Genietend zoende hij mee. Joe zelf was ook zeker niet slap maar Jimmy was zeker sterker. Toch probeerde hij het. Probeerde hem te overwinnen en keek hem met een uitdagende grijns aan. Hij had er zin in en gaf toen eventjes op om op krachten te komen. "Ik ben bang dat ik niet ga winnen. Dat betekent dat ik me overgeef, heb alleen niets wits om mee te zwaaien." Zei Joe toen lachend. Hij keek vrolijk naar Jimmy en kwam een beetje omhoog om hem te zoenen.

Jimmy keek eerst met een pruillipje, omdat hij vond dat Joe het gewoon moest proberen, maar toen zoende hij hem terug. Daarna stond hij op en keek hem van boven aan. 'Dan beschouw ik dit als een goed moment om naar huis te gaan,' zeiden zijn ogen duidelijk en hij stapte uit de cabine. Hij droogde zich rustig af, trok zijn onderbroek aan en liep daarna naar de kamer om zijn overige kleren aan te trekken. Hij keek nog even naar Joe en in zijn ogen was een 'tot zaterdag' af te lezen. Hij verheugde zich wel op hun tripje naar Londen, want hij wilde Joe steunen en hij wilde het verhaal van diens vader wel eens horen. Het was allemaal nog een beetje warrig. Daarna draaide hij zich om ging richting de deur van het appartement, om naar zijn eigen te gaan.

Gaan we nu dan die in Londen doen? En heeft het begin van de herfst-feest daarvoor al plaatsgevonden?

Rustig keek hij naar Jimmy. "Nou hier is het dan.." mompelde hij, hij opende de deur met zijn sleutel. Onderzoeken hadden eerder al plaatsgevonden en nu waren ze vanuit het hotel naar het huis van zijn stiefvader gekomen om de resultaten te horen. Joe was er absoluut niet blij mee geweest dat het niet via de telefoon had gekund maar hij had een fijne tijd met Jimmy gehad en dat maakte een hoop goed. Daarom liep hij nu verder. "Pa, ik ben er" Riep hij uit gewoonte. Hij gooide zijn jas op de trap en liep naar de woonkamer toe waar zijn stiefvader op de bank zat, de papieren lagen naast hem en rustig kwam hij overeind. Een lange man, net wat langer dan Joe en het was goed te zien dat hij vroeger gespierd was, hoewel het nu minder was en er een klein buikje was. Zijn zwarte haren waren doordrenkt met grijze maar zijn gezicht stond vriendelijk. "Ah jongens, welkom, willen jullie iets drinken? Ga lekker zitten." Kalm keek James de twee aan.

Dus ze zijn al een paar dagen in Londen?

Jimmy knikte en ging achter Joe aan. Kennelijk was het normaal om zijn jas op de trap te gooien, dus dat is wat hij ook deed. Daarna ging hij maar verder naar de woonkamer. Zoals gewoonlijk keek hij de nieuwe persoon niet direct aan. Hij knikte alleen maar als antwoord en kwam zo heel verlegen over, terwijl hij dat natuurlijk helemaal niet was. Pas als hij met deze man een echt gesprek zou hebben, zou hij hem aankijken en zo in staat zijn om te communiceren. Hij had natuurlijk al veel over hem gehoord van Joe en wat hij niet had gehoord, was nu uit de lichaamstaal van de jongen af te lezen. Die was er niet blij mee dat hij hier was. En daarom was Jim zelf hier. Hij stond naast zijn vriend als de morele steun.

Jup c:

Joe keek even naar Jimmy toen zijn vader wat vroeg. "Doe maar wat cola voor ons beiden." Was dan ook wat er met een zucht uit zijn mond kwam. Hij plofte op de bank en kreeg van zijn stiefvader te horen dat hij nog van de envelop af moest blijven. Hij wilde het zelf vertellen. Om die reden klopte Joe dus maar naast zich voor Jimmy en wachtte hij rustig af tot zijn vader weer terug zou zijn oom het woord te nemen. Ergens was hij wel vreselijk nieuwsgierig en hij keek Jimmy even aan. Hij had er ergens zin in en beet op zijn tong. Hij was gewoon nerveus.. James kwam terug met twee glazen cola en ee kop koffie voor hemzelf. Hij pakte de envelop van tafel en keek naar de twee jongens. 'Hetgeen wat ik je ga zeggen is misschien een beetje raar.." Begon de man en hij keek even naar zijn zoon. "Maar ik geef je graag deze nog dichte envelop voor straks, op de terugreis." James keek naar Joe, die een enigszins verbaasde blik had. "Joe.. Ik weet wat erin staat. Ik weet het al jaren want jij kan het je niet meer herinneren. Maar ik ben je echte vader Joe. Geen enkele andere man. Je moeder is jaren geleden overleden toen je klein was. Je was er zo kapot van dat je alles vergat en nu nog steeds doet. Je wist niet meer dat ik je vader was. Dus ging je via twee pleeggezinnen naar mij. Tegen die tijd was je me alweer vergeten en was ik gewoon je zoveelste pleegvader..."

Jimmy was naast Joe neergeploft en had zijn cola glas in zijn handen, maar had er nog niet uit gedronken. Hij wilde eerst weten hoe zijn vriend hierop zou reageren. Zoals altijd zat hij woordeloos te luisteren en hij had nog steeds de man niet aangekeken. Dat had hij misschien wel moeten doen, dan had hij geweten of het een leugen was geweest of niet. Maar ergens had hij deze uitkomst aan zien komen. Joe had hem zelf over zijn geheugenverlies verteld, dus het kon best zijn dat de man die hij voor zijn pleegvader aanzag, zijn echte vader kon zijn. De stem had in elk geval redelijk oprecht geklonken, maar Jim was er altijd pas zeker van als hij iemand had gezien. Maar goed, voor nu wachtte hij de reactie af van Joe en nipte even aan zijn cola. Wat moest je anders doen op zo'n moment.

Joe keek op naar de man. Zijn uitdrukking was verbaasd en een moment was hij stil. Overdonderd. "Nee.. Nee dat kan niet." Mompelde hij en hij stond hoofdschuddend op. "Nee! Waarom nu pas?! Waarom niet gewoon de man zijn die je had moeten zijn?! Wat is dit voor een onzin! Me altijd vertellen dat mijn ouders dood zijn gegaan bij een auto-ongeluk! Wat voor een klootzak ben je wel niet?" Zo tierde Joe door. Zijn vader nam niet eens de moeite om hem tegen te houden. Hij liet de jongen uitrazen tot die hijgend bleef staan. Zijn handen gebald tot vuisten, hij hield zich duidelijk nog in. "Joe.. Het ging niet, je wilde bij gewoon niet als je vader meer zien. Je negeerde me of sprak me aan bij mijn voornaam, dat kon niet langer.." James legde het kalm uit maar het drong bij Joe niet door. Die pakte de papieren van tafel en gooide ze op de bank. "Hou ze lekker. Ik kom mijn spullen morgen halen en ik kom niet meer terug." Woest was hij.

Jimmy zat er een beetje bij voor Piet Snot, maar eigenlijk deed hij heel veel. Hij had eindelijk zijn ogen opgeslagen en zonder dat James het doorhad, sloeg hij hem gade. Zo zag hij alles. Bijvoorbeeld dat de man niet loog. Hij zou er niet tussenin springen en hij zou straks ook gewoon aan Joe's kant staan, maar dit kon nog helpen als zijn vriend straks gekalmeerd zou zijn. Want hij verwachtte, en hoopte, dat die niet de hele avond woedend zou blijven. Hij sloeg zijn ogen weer neer en stond alvast op, zodat hij samen met Joe de deur uit kon lopen. Hij wist eigenlijk niet waarheen, maar Joe kende vast genoeg van Londen om hen niet op een verkeerde plek te laten belanden.

Joe keek naar zijn vader en wendde toen zijn hoofd af. Hij liep de gang op en pakte zijn jas van de trap, waarna hij na Jimmy de deur achter hen dicht gooide. Zijn jas ritste hij helemaal dicht en zijn handen deed hij in zijn zakken. Een beetje met hangende schouders keek hij toen om naar Jimmy. "Waarom dit nou weer? Wat is dit voor een onzin.." Sipjes keek hij naar Jimmy en ging bij de jongen lopen. "Ik wil naar het hotel toe.." Hij zuchtte diep en ging toen met een hand door zijn haren heen. "Ik hoef die man echt nooit meer te zien, ik ben zo klaar met die vent. Me mijn hele leven voorliegen.." Zei hij tegen hem en hij zuchtte diep. Hij voelde zich slecht en lusteloos. Joe was teleurgesteld in de man die zo belangrijk voor hem was geweest.

Jimmy glimlachte Joe bemoedigend toe. Hij sloeg een arm om zijn schouders en liep naast hem naar het hotel. Oké, hij stak zijn hand op voor een taxi en liet Joe zeggen waar ze heen moesten, want hij was er inmiddels achter dat Londen best groot was. De hele reis liet hij niets merken, behalve dan dat hij dat deed om Joe een momentje te geven om na te denken. In het hotel begeleidde hij hen direct naar hun kamer. Voor hem was een stille omgeving het best om zich in open te stellen. In die kamer ging hij dan ook op bed zitten en keek naar Joe. 'Wat wil je nu?' leken zijn ogen te vragen. Het was weer zoiets van, jij mag het zeggen, jij moet opgevrolijkt worden.

Joe was maar al te blij dat Jimmy hun naar huis begeleidde. Eenmaal daar trok hij de jongen bij zich. 'Ik wil met jou in bad. Lang en met wat wijn. Daarna wil ik de rest van de tijd met je in bed liggen en room-service bestellen.' Hij streek door de haren van Jimmy heen en zoende hem even genietend. 'Vind je dat een goed idee?' Joe keek hem aan. Hij wilde absoluut niet denken aan de uitslagen van de testen. Dus wilde hij zich graag af laten leiden door de heerlijke Jimmy en morgen naar huis gaan.

Jimmy glimlachte en zoende Joe terug. Hij knikte en stond op, om naar de badkamer te gaan en het bad vol te laten lopen. Hij zou hem niet meer lastig vallen met wat er net gebeurd was, tenzij hij er zelf over begon. Want Jim had zijn woordje erover wel klaar, dat was niet zo moeilijk, aangezien logisch nadenken hier de oplossing was. Toen het bad vol genoeg was, kleedde hij zich uit en ging erin zitten, en hij wachtte op Joe die de wijn nog moest pakken.