Het Begin van de Herfst feest!

Het einde van de zomer is alweer aangekomen, blaadjes beginnen van de bomen te vallen en regenbuien teisteren de leerlingen van Robinsons' acadamy. Om de herfst te verwelkomen wordt er elk jaar een feest georganiseerd door de leerlingenraad van de school. Het feest wordt gehouden in de kantine van de school die dan helemaal omgetoverd wordt tot een feestzaal. De lichten zijn gedimd, de plek waar de tafels en stoelen staan transformeert in een dansvloer en op de balie waar je normaal je eten kunt halen staan allemaal drankjes. Er wordt geen alcohol geschonken, maar iedereen smokkelt wel wat naar binnen en de meeste leraren die toezicht houden knijpen wel een oogje toe. Ze zijn er alleen maar om het feest in goede banen te leiden, gezien de gewelddadige achtergrond van sommige leerlingen.
De kleding hoeft niet formeel te zijn, maar het is natuurlijk wel leuk om er een beetje verzorgd uit te zien. De muziek wordt verzorgd door een DJ.


Aantal personen: Hopelijk de hele school.
Regels: Niet drinken, geen drugs, geen geweld

Rose had het geweldige advies van Leila opgevolgd, waardoor haar grijze muis kledingstijl toch wat stijlvoller was geworden. Rose droeg een ietwat schattig, zwart jurkje dat tot iets boven haar knie viel. Eronder droeg ze heuse hakken, na lang oefenen kon ze nu op hakken van een centimeter of 6 lopen zonder heel erg te wankelen. Nu was de vraag hoe lang ze het vol zou houden. Aangezien ze normaal gesproken altijd op simpele, platte schoenen liep. Voorzichtig liep Rose verder de zaal in, eigenlijk had ze niet echt een idee van waarom ze hier was, ze wist niet wie er zouden komen en heel veel mensen had ze nog niet leren kennen. Wat onzeker keek ze om zich heen, bekeek de andere aanwezigen, waarna ze langzaam verder de zaal inliep.

Stilletjes kwam ze de zaal in gelopen, en speciale of uiterst mooie vertoning was ze niet. Hoewel er duidelijk zorg aan haar outfit was besteed, een simpel pastelkleurig jurkje, en haar haren mooi gekruld waren, zag je duidelijk de aftakeling. Julia had nog wel een blouseje aan om het wat te verbergen maar echt goed lukte het niet. Ze liep stilletjes naar een van de sta-tafels, nadenkend over of ze hier wel moest blijven. Niemand die ze kende was er en ze wist ook helemaal niet wie er allemaal zou komen. Wat als ze de hele avond helemaal alleen zou staan? Dan wist ze dat ze zich nog miserabeler zou voelen dan dat ze nu al deed. Ze was dan ook gebroken, haar hartje was gebroken waardoor haar lichaam ook brak. Het snakte naar eten terwijl zij het dat niet gaf. Ze zou deze avond leven of wijn en water. Misschien wel alleen wijn als ze even alles wilde vergeten om in een hoekje te zitten kniezen om haar gemis. Ze miste Jeremy echt veel te veel. Zijn armen, zijn lieve stem. Ze had hem het liefste nu hier bij zich, maar hij was er niet. En als hij zou komen zou ze hem ontwijken, zou ze niet toegeven.

Joe liep met een rustige tred de zaal in. Hij was hier zonder date heen gekomen, natuurlijk had hij best een meisje of Jimmy kunnen regelen maar het was niet een zeker geweest of hij hier wel heen had gekund. Daarom liep hij nu alleen naar binnen. Joe had een simpele outfit aan, bestaande uit een zwarte spijkerbroek hoewel de spijkerstof niet al te veel op viel, erover heen een sneeuwwitte blouse met daarop een eveneens zwart colbertje. In zijn zwarte haren zat wat gel maar absoluut niet teveel. Dus toen Joe, helemaal alleen, de zaal in stapte keken zijn groene ogen direct goed rond naar bekenden. En daar stond zijn eerste slachtoffer al, hoewel hij niet kon herinneren dat ze er zo goed uit had gezien en dat ze hakken droeg. Daarom liep Joe maar naar haar toe. "Hé Rose, staat je goed." Zei hij met een vrolijke stem en hij kwam rustig bij haar staan.;

Leila had uitgepakt. Haar haren hadden in de krul gestaan en vielen nu golvend rond haar zongebruinde gezicht. Haar make-up was aanwezig maar niet teveel. Haar jurk was van een mooie blauwe kleur die net niet over-the-top was. Hij had geen achterkant en zat vast bij haar nek waar deze pas weer begon net boven haar billen. Hij had een beetje een decolleté, hoewel het niet teveel was omdat de achterkant ook al open was. Wel was hij strak genoeg dat er niets van haar borsten te zien was. Eronder droeg ze een paar hakken en bij zich een tasje. Ze was nog wat nerveus en wilde eigenlijk niet naar binnen maar uiteindelijk besloot ze toch haar entree te maken en liep ze kalm op haar manier naar binnen, heupwiegend en vrolijk glimlachend. Leila vond zulke avonden heerlijk.

Rose keek op toen er een bekende stem achter haar klonk. "Hey, Joe" met een vrolijke glimlach keek ze de jongen aan. Stiekem had ze gehoopt dat hij er zou zijn, de vorige keer dat ze hem gezien had was erg leuk geweest. Op dat ene akkefietje na, natuurlijk. "Dankjewel, dus je vindt het leuk?" zelf moest ze er nog altijd aan wennen, maar haar spiegelbeeld vertelde haar wel dat het leuker was dan haar oude kleding. "Jij ziet er trouwens ook goed uit." Zijn donkere haar zat in een nonchalant, maar leuk model, terwijl zijn kraakwitte overhemd zijn sportieve figuur deed uitkomen. Joe was echt knap, bij die gedachte moest Rose toch weer wat blozen. Ondanks haar nieuwe kleding, waren haar bloosacties nog altijd niet onder controle.

Ook Jimmy was van de partij en helemaal alleen. :'( Maar eigenlijk beviel hem dat best. Hij was net gekleed, maar ook duidelijk nog jongensachtig en stoer. Een colbertje, een donkere spijkerbroek en een overhemd dat even blauw was als zijn ogen. Sommigen zouden dit een rare combi vinden, maar Jimmy stond het prima. Daarbij zat zijn haar nog een beetje wild en zorgde hij ervoor dat zijn kraag op de juiste manier gevouwen bleef zitten. Nu stond hij nog aan de rand van de nog redelijk lege zaal en zocht bekenden. Hij zag Joe, maar die was afgestapt op een meisje dat hìj niet kende en voelde zich daardoor bezwaard. Stel je voor, straks verpestte hij waar hij dacht dat de jongen mee bezig was, en dat wilde hij niet hebben. Behalve bekenden zocht hij ook leuke mensen in de massa. Als ze een beetje ophadden, dan zouden ze er waarschijnlijk geen bezwaar tegen hebben dat Jim erbij kwam staan.

Joe keek met een vrolijke glimlach naar Rose. "Ja, het staat je echt heel erg goed. Niets tegen wat je normaal draagt natuurlijk, maar nu viel je direct op en dat staat je ook wel." Hij grijnsde naar haar en keek even rond. Hij zag Jimmy, maar was even dankbaar dat de jongen het even liet voor wat het was, Joe zou straks wel op hem afstappen want hij liep graag alle mensen even af. Daarom richtte hij nu zijn aandacht en zijn ogen weer op Rose, wat gepaard ging met zacht gegrinnik. "Ik vraag me af of er een dag komt waarbij je me kan aankijken zonder te blozen Roosje." Vrolijk keek hij haar aan. Hij vond het natuurlijk nog altijd heel erg schattig dat ze zo moest blozen als hij in de buurt was en hij keek haar aan."We gaan vanavond wel ons best doen dat het niet opnieuw gebeurd hè? Want we willen geen paniek zaaien, want als het gebeurd ga ik je, als ik weet dat je weer rustig bent mond op mond geven. Dat heb ik altijd al wel willen faken voor een menigte met een mooi meisje." Zei hij lachend tegen haar maar met een knipoog. Hij maakte maar een grapje.

Julia stond nog bij het sta-tafeltje toen ze Jimmy binnen zag komen, ze lette namelijk vooral op de ingang. Ze stond daar eenzaam, met haar glas water en liep rustig op hem af. Het was fijn geweest om haar wankele lichaam vast te kunnen zetten aan de tafel maar nu liep ze toch, na de eerste twee passen, weer normaal naar Jimmy toe en ging bij hem staan. "Hey," Zei ze met een lieve glimlach. Een van de laatste van haar vrienden, eigenlijk de enige uit de kring van jongens, die niets met Jeremy te maken had, daar had ze echt even behoefte aan. Iemand die hem, misschien wel kende, maar verder niets te maken had met zijn vreemdgaan. Julia was dan ook zeer blij om Jimmy te zien. "Hoe gaat het? Je ziet er goed uit."

Jimmy keek op toen Julia op het af kwam lopen. In zijn blik lag de groet die andere mensen uit zouden spreken en hij glimlachte daar vriendelijk en vrolijk bij. Zijn ogen antwoordden dat het goed ging met hem en hij vroeg ook meteen hoe het met haar was. Ze was nog steeds mager, maar hij kon niet zeggen of ze magerder was dan de vorige keer of niet. En hij wist even niet of hij ernaar moest vragen, of dat hij dat juist niet moest doen. Hij haalde nog even een drankje en ging toen weer bij haar staan. Eigenlijk was hij altijd wel blij dat er geen alcohol was op dit soort feesten, want daar had hij nooit behoefte aan en hoefde hij geen moeite te doen om constant uit te leggen, zonder worden nota bene, waarom hij niet dronk.

Rose wist niet zeker of ze zo erg wilde opvallen, maar ze vond het wel leuk dat Joe het leuk scheen te vinden. Met haar blik kort over de vele leerlingen zag ze Leila, eigenlijk wilde ze haar straks nog even bedanken, maar dat zou later nog wel komen. "Ik denk dat dat nog heel lang gaat duren." lachte ze, terwijl ze haar best deed om niet nog roder te worden. "Het ligt gewoon aan jou." grapte Rose, die ondertussen haar jurkje wat rechter trok. Ze moest nog altijd wennen aan het feit dat haar benen nu bloot waren en de stof er langs streek, in plaats van een spijkerbroek. Bij zijn opmerking moest ze lachen, ze was blij dat hij nog altijd zo luchtig met haar paniekaanval omging. Ook de psycholoog met wie ze om de paar dagen moest praten was verwonderd geweest over de actie van Joe. Als hij paniekerig was gaan reageren had het heel anders kunnen aflopen. "Geef me dan liever een mond-op-mond voor er wat gebeurt, dan maak ik het tenminste ook nog mee." reageerde Rose met een glimlach rond haar lippen. Joe had nog altijd het ontspannende effect op Rose.

Cam was inmiddels ook de zaal binnengelopen. Zijn houding leek ontspannen al was dat maar schijn, van binnen was Cam alles behalve ontspannen. Het was aan de late kant en eigenlijk was hij niet eens van plan geweest om naar het feest toe te gaan, maar toen hij zijn appartementgenoten een voor een had zien vertrekken was hijzelf tot een ander besluit gekomen.
Dus hier stond hij dan, zijn handen had hij nonchalant in de zakken van zijn spijkerbroek gestoken. Zijn kleding was simpel, een spijkerbroek met een t-shirt en een simpel jack. Hij keek kort de zaal rond die al redelijk vol was, stiekem op zoek naar maar een persoon, Leila. Na de avond waarop hij haar had afgewezen had hij niet meer met haar gesproken, hij was in de war geweest en had zichzelf opgesloten in zijn slaapkamer. Cam had nog nooit een week gekend waarin hij zoveel had gebeden maar uiteindelijk was hij eruit wat hij wilde. Of in elk geval, wat hij niet wilde, en dat was ruzie met Leila. Of hij echt een relatie met haar wilde wist hij niet, maar hij kreeg wel steeds meer het gevoel dat het niet nodig was geweest om haar af te wijzen, waarom hij dat had gedaan wist hij eigenlijk nog steeds niet maar de afgelopen paar dagen had hij steeds aan haar gedacht.

Daykota had haar haren deels golvend en deels stijl gemaakt. Ze droeg een mooie speld in haar haren met allemaal diamantensteentjes erin. Ze had rode jurk aan die tot haar knieën reikte. En op de jurk was nog een zwarte strik aan de achterkant. Eigenlijk had ze niet zo zin om naar het feest te gaan. Helemaal niet eigenlijk. Maar wat deed je eraan? Ze ging naar de bar om een glas prossecco te bestellen. Met haar vingers gleed ze door haar bruine lokken om het in model te brengen. De afgelopen dagen waren een beetje een achtbaan geweest. Op en af. Haar contact met haar ouders ging veel beter. Heel even keek ze rond of zij wel bekenden zag. Niet zo in de eerste instantie. Dus zij besloot gewoon bij de bar te blijven staan.

Waarom was ze hier ook alweer heen gegaan? Was het enige wat Jayden zichzelf afvroeg. Had ze niet wat beters te doen deze avond? Nee, was het simpele antwoord. Uit verveling had ze besloten om maar hier naar toe te gaan. Ze had speciaal voor deze avond zelfs een soort jurkje aangetrokken. Het jurkje bestond uit een lederen, strakke bovenkant wat uitliep in een wijd vallend rokje tot boven haar knie. Het was een apart model, maar Jayden was ook niet een van de meest dagelijkse personen. D'r look was afgemaakt met een paar armbanden en een stel lita's, waardoor er toch wat werd toegevoegd aan haar lengte. Al met al leek het bijna alsof ze zich feestelijk had gekleed. In gedachte verzonken over wat ze wel niet had kunnen doen deze avond liep Jayden de ruimte binnen.

Als de heer die hij niet echt was had Carlos Wyatt opgehaald in driedelig pak, om lekker formeel te doen. Nu stonden ze in de zaal, een beetje ongemakkelijk omdat dit niet was wat ze normaal deden, verre daarvan. Hij realiseerde zich nu pas dat hij helemaal geen plannen had voor die avond. Hij kon in een oogopslag al meerdere mensen zien die hij ook zonder nette kleren had gezien, iets wat de situatie niet minder ongemakkelijk maakte. 'Dus...'

Wyatt was minder net als Carlos gekleed. Hij droeg een overhemd met een gilet erover en daaronder een zwarte broek. Zijn haar was uit nervositeit acht keer uitgeborsteld en hij had moeite gehad de neiging te weerstaan die nerves weg te drinken. Hij schuifelde een beetje met zijn voeten en keek vooralniet naar Carlos omdat hij zeker wist dat hij dan zou moeten blozen. Dit was een beetje awkward, ze gingen normaal amper met elkaar om , en dan had Wyatt meestal genoeg alcohol op om niet meer de belichaming van verlegenheid te zijn. "Dusss...." gaf hij als reactie. Hij bedacht zich nu pas dat dit de eerste keer was dat Carlos hem nuchter en in al zijn verlegenheid meemaakte.

Carlos wist dat Wyatt verlegen was en dat hij zich dus groot moest houden, dat hij als zelfverzekerde minaar met Wyatt moest rondlopen, maar hij was zelf stiknerveus. 'Kom we gaan wat drinken halen.' zei hij en hij pakte Wyatt's hand vast om deze naar de balie met fris te brengen. 'Ik ben trots op je.' zei hij met een lieve glimlach. 'Je bent gewoon helemaal sober.' dat kon hij van zichzelf niet zeggen, hij was nog niet eens aangeschoten maar hij had wel wat gedronken tegen de zenuwen.

Ze glimlachte vrolijk naar hem en slikte even. “Ach het gaat wel. Het is uitgegaan met Jeremy op een rot manier maar verder ben ik wel oké.” Het was een leugentje maar ja, dat maakte vast ook niet zoveel uit. Rustig nam Julia en slokje water en keek toen weer naar Jimmy. “Ik ben blij dat het goed met je gaat.” Een lieve blik lag in haar ogen waarna ze weer weg keek. Ze had Wyatt al binnen zien komen, ze hoopte dat haar gesprek met Carlos een beetje succes had gehad. Daarna gleed haar blik weer naar Jimmy. Ze bleef bij hem staan, vermoeid en stil. Ze kon zoveel kwijt nu maar vertelde niets. Ze wilde het leuk houden deze avond en niet zijn avond vullen met trieste verhalen over haar sullige liefdesleven, dat niet eens het luisteren waard zou zijn. Ze moest opgroeien, dat vonden velen vast. Opgroeien en zich niet zo aanstellen over een jongen.

Joe keek haar vrolijk aan en moest even lachen om haar woorden. “Ja ik weet het, ik weet het. Ik ben veel te knap en dat kan je gewoon niet aan. Appelmannen zijn dat nou eenmaal. En die hebben maar één doel in hun leven en dat is prinsessen als jou helemaal laten blozen. Want dan hebben ze van die schattige appelwangetjes.” Lachend vertelde Joe het, zijn blik was kort even gericht op haar ontblote benen, dat stond haar echt verbazingwekkend goed. Hij zou haar best even bij zich willen. Nee, zo moest hij niet denken. Hij keek weer op en moest lachen. “Kom maar, ik geef je graag mond-op-mond als we ergens alleen zijn. Anders ben ik bang dat ik het nog echt moet doen als je weg valt in mijn armen in zo’n menigte.” Heerlijk vond hij het om haar te plagen. Ze was zo onschuldig en hij vond het leuk om daarop te reageren. Toch sprak hij met zichzelf af dat hij nog even niets meer zou doen dan plagen.

Leila had inmiddels een glas fris in haar handen. Hoewel het niet voor lang goed ging. Want een jongen die achter haar stond had het wel leuk gevonden om haar te laten schrikken en had wat water over haar rug laten lopen. Natuurlijk zou Leila zichzelf niet zijn als ze woedend zou reageren. “Etterjong! Rot op! Loop naar hel!” En nog een hele tirade aan woeste scheldwoorden ging naar het grinnikende joch. Leila zelf was na even iets bedaard en liep woedend weg, nu kon ze weer ergens een doekje gaan zoeken om het te drogen. Ze had soms zo’n hekel aan jongens. In haar woede lette ze totaal niet op waardoor ze geschrokken tegen iemand aanbotste. Al bijna begon ze weer met boos worden tot ze zag wie het was. “Oh.. Hoi..” Klonk het verbaasd.

Jimmy knikte, maar hij ging niet verder door op haar einde-relatie, omdat duidelijk was dat ze daar zelf ook geen zin in had. Ze was duidelijk moe en hij bood haar zijn arm aan, zodat ze zich vast kon houden en minder energie hoefde te verdoen met het staan. Hij keek haar aan en zijn ogen vroegen of ze er wel slim aan deed om hier te zijn. Hij wist inmiddels iets van haar eetstoornis af, maar kon haar er niet echt mee helpen. Hij kon alleen maar zorgelijk over haar zijn. Dus dat was hij. Ze waren niet heel erg close, maar hij kon wel nog gewoon vriendelijk voor haar zijn.

Wyatt glimlachte nerveus toen Carlos hem meesleepte. Hij werd alleen maar erg onzeker van het gebrek aan alcohol. Zijn onzekerheden werden niet meer verzopen door een hoop alcohol. Hij glimlachte. "Jij, Julia en Jeremy vinden allemaal dat ik moet stoppen, of ten minste minderen met de alcohol. Wat frisdrank gaat er echter wel in." Dat Carlos trots op hem was maakte hem wel vrolijk ergens. Hij keek in zekere zin op naar de oudere, langere Carlos die tien keer meer levenservaring had. Wyatt zou winnen waarschijnlijk als het ging om spirituele ervaring, maar daar had je niet gek veel aan.

Carlos grinnikte, 'over die twee gesproken, ze laten me niet met rust.' zei hij met een zucht, hij wist niet zeker of hij dit wel aan Wyatt moest vertellen maar het maakte hem niet meer uit. Hij nam een slok van zijn drankje voor hij verder ging, 'Ze zijn er beiden van overtuigd dat ik op de een of andere manier je ga kwetsen, maar dat was ik dus niet van plan.' zei hij en hij kuste Wyatt op zijn kruin. 'Daar ben je te lief voor.'

De woorden van Joe deed haar lachen, "Dan doe je je werk als Appelman erg goed." complimenteerde Rose hem met een grijns rond haar lippen. Hij was er inderdaad erg goed in en in zekere zin vond Rose die aandacht stiekem best wel erg leuk. Dat kwam misschien omdat Joe eigenlijk de eerste jongen was die echt met haar praatte en haar aan het lachen maakte. "Ik was het niet van plan, maar op basis van eerdere resultaten gok ik dat de kans wel groot" Gelukkig had Rose wel wat zelfspot, dus kon ze om zijn opmerking lachen. "Wil je misschien eerst wat drinken?" vroeg Rose, die door de warmte en misschien toch een beetje de spanning dorst had gekregen.

Jeremy had toch besloten om naar het bal te gaan. Hij droeg een zwart pak met een mooie, donkere stropdas erop. Zijn haren waren met gel in model gedaan. Toch nog een beetje warrig effect. In het zakje van zijn jasje zag je een schitterende, witte roos. Hij zag er veel ouder uit op dit moment. Vele zouden hem geen zestien geven. Toen hij naar binnen kwam gelopen zag hij gelijk een aantal mensen die hij herkende. Wyatt en Carlos. Wat een verassing. De jongen kon het niet laten om even met zijn ogen te rollen. Daar verderop zag hij Julia en..... Jimmy? Zijn ogen werden een stuk groter van verbazing. Waren ze vrienden? Gelijk begon Jeremy het benauwd te krijgen. Fijn....... Heel fijn. Op om naar de bar te gaan en flink zat te worden dacht de jongen bij zichzelf. Hij ging naar de bar om een bier te bestellen.

Daykota zuchtte eens flink diep. Misschien had ze beter niet kunnen komen. Ze verveelde zich nu al. Ze nam een paar nipjes van haar prossecco maar meer ook niet. Ze had geen zin om aangeschoten hier rond te gaan huppelen. Dan stond ze echt voor paal. Af en toe kwamen een paar vriendinnen met haar kletsen. Voornamelijk van de cheerleaders. Haar groene ogen leken donkerder als gewoonlijk. Ze keek nog eens rond en tot haar verbazing zag ze Jayden in een schitterend jurkje. Wauw ze zag er nog mooier uit als gewoonlijk. Zou ze eens hoi gaan zeggen? Ze liep naar het meisje toe en in de tussentijd zag ze zelfs Joe op het feest. Natuurlijk in een gesprek met een andere dame. Ze hadden niets... Althans niet officieels. Dus ze deed net alsof ze hem niet zag. "Jayden! Wat zie je er prachtig uit." Daykota schonk haar een lieve glimlach. "Hoe gaat het met je?"

Hier en daar had Jayden wel wat aansprak, gesprekken die over koetjes en kalfjes gingen met mensen die ze wel eens eerder had ontmoet in het rokershok of iets dergelijks. Toch waren die gesprekjes niet boeiend genoeg om de verveling van Jayden te voeden. Waarom ging ze niet naar huis, ze had nog wat witpoeder dat haar erg aantrekkelijk leek op het moment. Eigenlijk had ze dat voor morgen willen bewaren, omdat ze bijna door haar voorraadje heen was, maar het was toch wel heel erg aanlokkelijk. Tja, verslavingen. Toch werd haar voornemen weer afgekapt toen een welbekende stem tussen de mensen klonk, er verscheen een glimlach op de lippen van Jayden toen ze Day tussen de mensen tevoorschijn zag komen. "Hey!" Kort bekeek Jayden haar, maar wist zich in te houden om haar niet met haar ogen uit te kleden. De rode jurk stond haar goed, erg goed. "Jij ook, leuke jurk." complimenteerde ze de jonge vrouw, "Goed, en met jou schoonheid?"

stomme accountwissel steeds haha
-
Hier en daar had Jayden wel wat aansprak, gesprekken die over koetjes en kalfjes gingen met mensen die ze wel eens eerder had ontmoet in het rokershok of iets dergelijks. Toch waren die gesprekjes niet boeiend genoeg om de verveling van Jayden te voeden. Waarom ging ze niet naar huis, ze had nog wat witpoeder dat haar erg aantrekkelijk leek op het moment. Eigenlijk had ze dat voor morgen willen bewaren, omdat ze bijna door haar voorraadje heen was, maar het was toch wel heel erg aanlokkelijk. Tja, verslavingen. Toch werd haar voornemen weer afgekapt toen een welbekende stem tussen de mensen klonk, er verscheen een glimlach op de lippen van Jayden toen ze Day tussen de mensen tevoorschijn zag komen. "Hey!" Kort bekeek Jayden haar, maar wist zich in te houden om haar niet met haar ogen uit te kleden. De rode jurk stond haar goed, erg goed. "Jij ook, leuke jurk." complimenteerde ze de jonge vrouw, "Goed, en met jou schoonheid?"

Cam had Leila al snel nadat hij binnen was gekomen gespot, niet wetend wat hij moest doen was hij naar haar blijven kijken. Hij zag haar aankomen maar deed geen stap opzij toen te tegen hem aanliep, het enige wat hij deed was zorgen dat ze niet viel. 'Hallo,' zei hij tegen haar, zijn stem was gemengd, vrolijk maar ook onzeker. Hoe moest hij zich tegenover haar gedragen? Hij wilde haar kussen maar hij dacht dat dat zeer ongepast zou zijn. Dus glimlachte hij alleen naar haar. 'Hoe gaat het?' vroeg hij toen omdat hij toch iets wilde zeggen. Hoewel ze een appartement deelde hadden ze de afgelopen paar dagen amper met elkaar gesproken.

___
Eef je mag twee personages hier in een bericht stoppen... dus dan hoef je niet telkens acc te wisselen

Met een glimlach keek ze hem aan. Rustig nam ze zijn arm aan en glimlachte dankbaar. “Dankjewel.” Klonk het zacht. Ze ging even naast hem staan en keek de zaal rond. Haar oog viel op de mensen die er waren. Carlos en Wyatt, waarbij ze zelfs leek te denken dat Wyatt heel weinig op had of zelfs niets.. En haar blik ging verder, ze zag Rose nog en dat deed haar glimlachen en uiteindelijk zelfs Jeremy. Ze bekeek hem, ze kon niet anders. Wat zag hij er goed uit zo.. Ze beet even op haar onderlip en keek weg. Haar blik ging vluchtig weer  naar Jimmy. “Ik ga zo even wat drinken halen, wil jij nog iets?” vroeg  ze hem met een rustige en lieve glimlach. Ze moest even weg van de aanblik van Jeremy.

Joe keek haar lachend aan en keek haar even vrolijk aan. “Yes! Doe ik toch nog iets goed.” Kort lachte hij even en keek hij Rose aan. Daarna kon hij het niet laten om rond te kijken waar hij Daykota zag. Hij moest even slikken want ze zag er geweldig uit. Hij moest zich inhouden om er niet direct heen te gaan, zeker omdat hij haar zag praten met een ander meisje. Een meisje dat hij helemaal niet bij haar had verwacht. Maar hij schudde zijn hoofd even en wende zijn blik weer naar Rose. Ze hadden officieel niets, bovendien deed hij niets met andere meiden. Wat was dit voor onzin? Waarom dacht hij zo moeilijk, als hij iets met andere meiden wilde doen dan moest hij dat toch zeker zelf weten? Hij werd helemaal gek. “Ja graag.’ Zei hij zacht. Daarna pakte hij kort even zijn mobiel. Zijn sms’je naar Day bevatte een korte tekst. ‘Mooi jurkje, wat zit eronder? ;-) Ik kom straks naar je toe, ik laat je eerst wel bijpraten. X’ Ja, Joe was mannelijk genoeg om haar gewoon een kus te sturen. Daarna keek hij weer naar Rose en glimlachte naar haar. “Wat wil je drinken? Ik trakteer.” Zei hij vrolijk.

Leila keek geschrokken op. “Sorry!” Zei ze snel en ze keek hem aan. Waarna ze toch moest glimlachen. “Hey.” Volgde er toen snel en ze keek hem aan. “Nou ja, een paar jochies vonden het leuk om water over mijn rug te gooien dus een beetje chagrijnig en nat,” begon ze kalm en ze keek Cam aan, “maar verder is alles wel goed. Met jou dan?” Vroeg ze rustig terwijl ze voelde dat het water haar jurkje bijna had bereikt. Gelukkig was het niet veel gewest. “Oh Cam wil je het even wegvegen met mijn vestje of een ander doekje want ik krijg er de rillingen van!’ Piepte ze en ze draaide zich naar hem om.

Cam grinnikte kort, hij was blij dat Leila zo ongedwongen deed nu. 'Maakt niet uit,' zei hij op haar verontschuldiging. 'Alles gaat goed,' zei hij alleen maar. Toen ze zich naar hem omdraaide moest hij glimlachen, ze zag er prachtig uit vond hij. Hij pakte een servetje van een stapel af die op een tafel lag en veegde rustig het water van haar rug af. Het had iets sensueels maar Cam probeerde er zo min mogelijk bij stil te staan dat ze zo dicht bij elkaar stonden.
'Zo, dat is opgelost,' zei hij met een scheve lach tegen haar terwijl hij het servetje in een prullebak mikte. 'Wil je nu wat te drinken van me?' vroeg hij haar.