Restaurant 'De Gebroeders'

Merlin glimlachte voorzichtig. 'Daar heb je gelijk in. Maar alsnog, een beetje makkelijker zo nu en dan zou ik geen nee tegen zeggen.' zei hij grinnikend.'Ik hoop dat je gelijk hebt, pretty bird.' zei hij en hij knuffelde Julia terug. Hij hoopte zo erg dat ze gelijk had, hij had al wel eens een crush gehad maar hij was echt hopeloos verliefd op Jonah. 'Ik lust nog wel een kopje koffie.' zei hij met een glimachje en hij wenkte een ober, die vroeg of hen alles gesmaakt had en of ze de kaart nog wilden zien en Merlin bestelde zijn koffie bij hem.

"Nee maar niet alleen maar makkelijk. En bovendien is liefde nooit makkelijk. Ik bdn blij dat ik er nog niet in verzeild raak. (Neemaarbijhunvolgendeetentjezitzediepindeliefde)" zei ze lachend tegen hem. Ze liet hem los en bestelde een chocomel bij de man en de borden werden gelukkig weggehaald. De geur van eten was weer weg en dat voelde goed. Ze keek Merlin liefjes aan en glimlachte. "Echt waar. Ik weet echt zeker dat het goedkomt hoor." zei ze vrolijk en na even nam ze gewillig haar chocomel aan.

New
--
Julia nam Jimmy mee naar binnen. Ze nam plaats en keek hem met een vrolijke glimlach aan. "Nou, dit is het lekkere restaurantje.' Zei ze tegen hem. Ze kregen de kaart voor de lunch en ze keek hem aan. "Als jij het aanwijst bestel ik het wel even voor je.' Zei ze liefjes tegen hem. Zelf nam ze wat drinken en dacht ze even na. Ze besloot een fruitsalade te nemen hoewel ze het toch niet op zou kunnen. Glimlachend keek ze toen naar Jimmy en bleef ze rustig zitten. Ze vond het fijn dat Jimmy haar een beetje opgevrolijkt had. Ze vond het prettig om hem als een vriend te hebben. Ze rekte zich even uit en keek toen even rond. Het zag er zo mooi uit.

Jimmy gaf aan wat hij wilde hebben, een goede, uitgebreide lunch, en keek daarna naar Julia. Zijn ogen gingen niet rond door de ruimte, die vast wel goed ingericht zou zijn, maar hij keek naar haar. Anders kon hij natuurlijk niet praten, maar het hoorde ook bij zijn manier van doen en zijn. Hij keek personen altijd onafgebroken aan. Hij was tegenover Julia gaan zitten, zodat het aankijken ook makkelijker ging, en zodat niemand de verkeerde indruk zou krijgen. Want dat was nu natuurlijk haar grote probleem, dat mensen een verkeerde indruk van haar hadden gekregen. En dan moest hij dat niet erger gaan maken dan het al was.

Julia bestelde alles voor hem en glimlachte. "Het ziet er naar uit dat je heel veel gaat eten." Zei ze met een glimlachje en ze keek liefjes naar Jimmy. "Maar dat is mooi want dan kan ik lekker veel praten." Zei ze en ze nam een slokje van haar drinken. "Ik vind het altijd erg leuk hier, ben hier met Merlin wezen uit eten." Zei ze en ze glimlachte rustig. Ze sprak al kalmer en de blik in haar ogen was rustig. Het was een goed teken want dan had ze de controle over zichzelf weer een beetje terug. Ze speelde een beetje met haar vork en beet op haar onderlip. Denkend aan wat er allemaal gebeurd was keek ze weer omhoog naar Jimmy. "Heb jij eigenlijk nog iets interessants meegemaakt?" Vroeg ze hem met een glimlachje.

Jimmy knikte, maar daar bleef het bij. Hij glimlachte breed, hoe ging hij Julia nou iets vertellen. Wilde hij haar eigenlijk wel vertellen over Joe. Ze mocht wel weten dat ze binnen enkele minuten de beste vrienden waren geworden, door een raar soort klik, maar dat ze twee nachten lang in elkaars aanwezigheid waren geweest en dingen hadden gedaan die Jim in het begin ook met Julia had willen doen, dat hoefde niemand te weten. Dat was iets tussen Joe en hem. Dus de ondeugendheid die anders in zijn blik zou liggen als hij aan dat soort dingen dacht, bleef nu weg en misschien was uit zijn ogen wel af te lezen dat hij er een goede vriend bij had gekregen. Maar dat soort specifieke dingen waren moeilijk om te laten zien, dus het zou voor Julia een gok in de goede richting worden.

New
----
Daykota liet Joe de deur voor haar openen. Dat deden echte heren. De ober kwam gelijk naar hun toe. 'Een tafel voor twee?' Daykota knikte met een tevreden glimlach. 'Als u mij zou willen volgen.' Daykota volgde de man naar een tafeltje in de hoek. Naast een raam waar je naar buiten kok kijken maar wel dicht bij de verwarming. Er stond een vaasje met een roos op tafel en twee kaarsjes. Het was echt heel romantisch. Niet dat het echt haar ding was. Daykota was romantiek niet gewend. 'Mag ik uw jas aannemen mevrouw?' Daykota glimlachte lief en overhandigde haar jas. "Alsjeblieft." Ze ging zitten aan tafel en ze kregen gelijk de menukaarten. "Ziet er heel gezellig uit vindt je ook niet Joe?"

Joe keek naar haar, hij was tevreden met haar meegelopen en behandelde als een dame behandeld hoorde te worden. Tevreden  am hhij plaats na haar aangeschoven te hebben. Zijn jas gaf hij af en rustig bekeek hij haar. "Het ziet er echt beter uit dan dat ik verwacht had." Zei hij vrolijk en hij keek haar even grijnzend aan. "Ik denk dat dit je wel bevalt ja.' Zei hij met een vrolijke glimlach waarna hij even een  blik wierp op de menukaart. Waar had hij in godsnaam zin in? Hij had altijd wel zin in eten. Zacht beet hij op zijn onderlip en keek bedenkelijk naar de kaart. "Wat wil je hebben prinses Day?' vroeg hij haar vrolijk en hij bekeek haar glimlachend.

Ze ruste haar hoofd in haar hand. Haar groene ogen keken Joe met een gelukzalige glimlach aan. Ze vond het fijn om bij hem te zijn. "Ja ik had ook niet gedacht dat het er zo leuk uitzag van binnen. Het heeft echt een warme uitstraling. Zo gezellig. " Ze streek met haar vingers door haar bruine lokken om het in model te brengen. Haar ogen bekeken de menukaart. Wat ging ze kiezen. "Wat wil ik hebben? Ik denk dat ik voor het voorgerecht ga: carpaccio van rund. En als hoofdgerecht spaghetti scampi." Ze glimlachte lief naar Joe. "Wat ga jij bestellen?"

Joe bekeek haar glimlachend, hij vond het ook gewoon heerlijk om haar te bekijken natuurlijk. "Dan gaan we hier vaker heen." Daarna gleed zijn blik weer naar de kaart. "Ik neem als voorgerecht de tomatensoep van het huis en als hoofdgerecht de biefstuk." Hij keek met een glimlach naar haar toen de bestelling was opgenomen en hief zijn glas wijn naar haar, dat gebracht was. "Op een geweldige avond." Zei hij tegen haar en hij keek haar met een vrolijke glimlach aan. Er was werkelijk iets aan dit meisje dat hij helemaal geweldig vond en hij wist nu al dat hij haar niet heel snel meer zou opgeven. Echt niet. Dan zou hij zichzelf helemaal voor gek verklaren.

Ze had ondertussen een glas likeur 43 besteld met ijs. Dat was wel lekker vooraf. Daarna zou ze gewoon over gaan aan de 7-up. "Dat vind ik nu een leuk om te horen." Ze knipperde lief met haar ogen en keek hoe de bestelling van de twee personen werd opgenomen. Op een beleefde manier gaf zij de kaart terug en pakte haar glas voorzichtig vast. "Op een geweldige avond." Ze tikte zachtjes haar glas tegen het glas van Joe aan. Vervolgens nam ze een kleine slok ervan. Heel even van de smaak genieten door haar ogen voor kort dicht te doen. "Hoe gaat het nu eigenlijk met je stiefvader, als ik het vragen mag?"

Met een glimlach keek hij in haar mooie ogen en nam toen een slok van zijn wijn. Joe was absoluut niet te beroerd om enkel bier te drinken. Hij kon ook zeker genieten van een glas rode wijn, hij had een zeer verfijnde smaak. Toch vond hij het wat minder toen ze over zijn stiefvader begon. "Slecht, eigenlijk. Hij zegt dat hij mijn echte vader heeft gevonden hoewel hij altijd heeft voorgehouden dat die al jaren dood is." Joe zuchtte diep en keek toen naar zijn wijn. "Dus ik moet binnenkort een tijdje naar Londen toe, voor wat onderzoeken om te bevestigen dat die man ook werkelijk mijn vader is." Hij keek haar aan en slikte. Hij zou niet vertellen dat hij Jimmy met zich mee zou nemen.

"Ow...." Het meisje beet op haar onderlip. Misschien had ze dit onderwerp beter niet kunnen opbrengen. Echter wilde zij gewoon weten hoe het in Joe zijn privé leven ging. Maar dit was wel echt schokkend nieuws. Zijn vader leefde blijkbaar nog. "Dat is wel minder. Komt wel opeens veel op je af. Wel erg dat je stiefvader tegen je gelogen heeft. Heeft hij ook gezegd waarom?" Daykota keek hem bezorgd aan. Dit moest net een achtbaan voor hem zijn. "Een tijdje naar Londen? Dat lijkt mij wel logisch. En wat ga je doen als het blijkt dat het je echte vader is? Wil je hem dan ook leren kennen?"

Joe keek stil even in zijn glas wijn waarna hij knikte. Ja, er kwam zeer veel op hem af. "Nee, hij heeft alleen gezegd dat ik zo snel mogelijk naar Londen moest komen." Kort haalde Joe zijn schouders op. "Weet ik nog niet, weet niet of ik daar zoveel zin in heb." Joe keek naar het voorgerecht dat toen gebracht en keek Daykota aan. "Ik kijk er desondanks niet heel erg naar uit. Ik heb geen zin in de onderzoeken en dergelijke. Bovendien moet ik weer een hele tijd met mijn vader doorbrengen." Zei hij zuchtend. Hij keek Daykota aan en begon toen te glimlachen. 'En dat is dan weer gemiste tijd met jou natuurlijk.' Zei hij glimlachend tegen haar.

Kon ze maar iets voor hem betekenen op dit moment. Ze besloot zachtjes zijn hand vast te pakken. Haar groene ogen straalde een begripvolle expressie uit. Een glimlach sierde op haar gezicht. Daykota wilde laten weten dat ze er voor hem was. Net zoals Joe er voor haar was geweest. "Misschien is het ook wel iets goed Joe... Zo kun je weten waarom je echte vader is weggegaan of nooit aan je zijde heeft gestaan. Misschien kun je vragen waarom je stiefvader heeft gezegd dat hij al jaren dood was. En dan laatste begrijp ik wel. Echter kan hierdoor wel een nieuwe band ontstaan. Misschien een betere band dan dat je met je stiefvader hebt. En als dat niet zo is weet je gewoon dat hij nog leeft. Dan leef je niet in leugens. " Daykota bloosde lichtjes bij zijn laatste woorden. "Als je mij af en toe een whatsapp stuurt ben ik al zeer tevreden. Ik heb geen meer wensen." Ze keek naar het heerlijke voorgerecht. "Smakelijk."

Joe hield haar hand vast en kneep er zacht even in, hij was blij dat ze er nu. Hij glimlachte en knikte even. "Ja misschien wel, maar ik snap gewoon niet waarom hij dan zo lang gewacht heeft en waarom mijn stiefvader gelogen heeft, alsof ik niet belangrijk ben.." Zei hij zuchtend en hij keek haar aan. Bij haar blosjes moest hij glimlachen. "Ja maar ik heb wel meer wensen, ik wil je graag in mijn armen hebben als ik in slaap val en 's ochtends je lippen kussen bij het wakker worden." Joe keek haar liefjes aan en liet haar hand na er even over gestreeld te hebben los. "Smakelijk." Glimlachend keek hij haar aan waarna hij zich over zijn eten boog en er rustig van begon te eten. Hoewel de soep nog wat aan de hete kant was redde hij het wel als hij blies dus de heerlijke smaak veroverde al snel zijn smaakpapillen en hij was zeer blij dat ze hierheen waren gegaan.

"Dat begrijp ik ook niet. Daar kom je vast nog wel achter. Iedereen heeft zo zijn redenen. En het moet een goede reden zijn om zo'n knappe zoon achter te laten. Maar misschien weet je niet wat tussen je echte vader en tussen je stiefvader is afgesproken. Hopelijk krijg je antwoorden en duidelijkheid." Bij zijn volgende woorden werden haar groene groter. Ze waren zo helder en haar expressie stond verrast. Haar wangen gloeide want hij zei nu zo iets liefs. Haar hart leek nu wel een sprongetje te maken van blijdschap. Ze werd zo snel door hem betoverd, het was echt gevaarlijk. "Dat...dat had ik niet verwacht om te horen..." Zei ze op een fluistertoon. Het liefst kuste zij hem nu. Gelukkig had Day een goede wilskracht dus deed ze het niet. Ze nam tevreden een hap van haar carpaccio die zo lekker smaakte. "Heerlijk. Echt een goed idee om hier naartoe te komen. Ik heb het eten echt gemist"

Omg ;-; Dat plaatje is echt ubersexy
--
Zacht lachte hij om haar woorden. "Je hebt gelijk, maar ik weer niet of ik het allemaal wel wil weten. Ik vind het gewoon zo idioot dat ze pas nu zoiets bekend maken als het ook zoveel jaren eerder had gekund. Dan was ik er ook veel blijer mee geweest.' Hij zag hoe haar wangen roder werden en hij glimlachte. Snel pakte hij haar hand even en drukte daar een kus op. "Dat weet ik, maar ik ga nu gewoon zeggen wat ik denk tegen jou want ik ben niet van plan je makkelijk te laten gaan." Beloofde hij haar zacht waarna hij weer van de soep begon te eten. "Dan gaan we hier vaker heen. Natuurlijk niet te vaak want je moet van mijn kookkunsten kunnen blijven genieten, maar vaak genoeg om je smaakpapillen te teisteren met genot." Lachend gaf hij haar een knipoog en at toen rustig weer verder.

Hihi ^^ Dankjewel
Mila heeft meer van zo'n plaatjes maar wist niet of dat echt gepast was
Maar deze valt nog wel mee.
---
Daykota knikte af en toe. Haar groene ogen bleven op hem gericht. Ze luisterde echt naar hem. Wilde er voor hem zijn. "Jij bent altijd al zo vrolijk. Maar het is begrijpelijk. Ik zou eerder gefrustreerd zijn en ik hou er al helemaal niet van als mensen tegen mij liegen. Dat jij hier nog zo kalm onder kan blijven." Daykota schonk de man een lief glimlachje. Ook een wat verlegen glimlach omdat zij zich hier geen houding op wist te geven. "Jij zegt altijd al wat je denkt of vindt. En wil je ervoor zorgen dat ik helemaal rood hier aan de tafel zit?" Ze kneep speels in zijn hand voordat ze verder ging met haar voorgerecht. Het bleef van begin tot eind zo lekker. "Ik wil wel eens van je kookkunsten proeven. Ben eens benieuwd. Wat is je specialiteit?" (Joe had nog niet voor haar gekookt toch? Op een ontbijtje maken na )

Altijd gepast :3
--
Joe was blij dat ze naar hem luisterde en hij knikte toen. "Ik  ben ook gefrustreerd maar ik wil er gewoon rustig onder blijven, ik heb er niets aan om de hele tijd boos rond te lopen omdat mijn vader zo ineens op moet duiken." Zei hij zuchtend. Hij keek haar aan omdat ze zo lief glimlachte moest hij ook weer glimlachen. "Stiekem wil ik ervoor zorgen dat  je hier geheel gelukkig met mij zo aan tafel zitten en dat je een geweldige avond met me hebt." Zei hij kalm en glimlachend tegen haar. Hij at rustig door en knikte toen vrolijk. "Dan kom je een keer bij mij  eten. Uhm, ik kan eigenlijk best veel wel maar ik vind het erg leuk om Italiaans te koken, zelf pizza maken bijvoorbeeld.' Zei hij glimlachend.

"Ik vind het ook zo plotseling dat hij opeens nu opduikt. Wat zou de reden zijn....? Ik ben eens benieuwd als je terug bent uit Londen. Hou je mij wel een beetje op de hoogte goed? En je weet dat je altijd naar mij kunt komen als je iets dwarszit. Of gewoon om mij gezelschap te houden." Ze nam nog een laatste hap van haar carpaccio en deed haar bestek op het bord neerleggen zoals het hoorde volgens de etiquette. Zo wisten ze dat zij klaar was met eten. "Je hebt mijn dag al veel beter gemaakt. Al die dagen binnen gezeten hebben was tien keer niets. Ik ben nu al zeer gelukkig samen met jou." Nu keek ze hem diep in zijn ogen aan. Haar groene ogen konden soms een onweerstaanbare uitwerking hebben. "Italiaans? En die pizza klinkt verrukkelijk. Dat mag je wel eens voor mij komen maken."

"De enige reden die ik kan bedenken is dat hij een enorme klootzak is die nu opeens een gevoelletje heeft van; 'hé, ik heb een kind laat ik die eens opzoeken en verrasen met leuke cadeautjes!' Dat lijkt me dus niets." Joe keek kalm naar haar en glimlachte. "Ik laat je sowieso alles horen en kom als ik terug ben direct naar je toe. Waarje dan ook bent, ooit.moet je naar je kamer toe gaan." zei hij lachend. Zijn soep had hij rustig.opgegeten en nu keek hij naar Daykota. Ze was echt prachtig en voor even verdronk hij in haar ogen. "Oh ja ja.. Italiaans." mompelde hij afgeleid. "Ob nouja dat gaan we lekker samen doen want een pizza maken is het leukste wat er is!"

Daykota keek Joe met een onzekere glimlach aan. "Dan zou het echt een klootzak zijn als hij nu opeens de vaderrol wilt overnemen. Eerst aftaaien en dan vrolijk terugkomen: Ik ben je vader. En owja ik heb allemaal dingetjes meegenomen om het goed te maken. Met geld kun je echt geen persoon kopen hoor. Alsof je hem dan zou accepteren." Belachelijk voor woorden dacht Day bij zichzelf. Echter wilde zij Joe wel gelukkig zien. Misschien had de vader een goede reden. "Laten we niet te snel conclusies trekken en afwachten op de onderzoeken." Ze glimlachte lief bij zijn woorden. Hij maakte haar aan het blozen en hij zorgde er ook nog eens voor dat haar hart sneller deed kloppen. Ze werd verliefd. En of dat een goed teken was omdat Joe wel vaker met meisjes wat deed? De tijd zou het haar leren. "Pizza maken? Nog nooit gedaan dus ben eens benieuwd." Hun voorgerechten werden opgehaald en vlak daarna kwam hun hoofdgerecht al. "Hmm ruikt heerlijk. Trouwens ga je alleen naar Londen? Neem je geen vriend mee? Een beetje steun voor als je daar bent?"

Hij knikte. "Ik verwacht ook niet anders dan dat het een klootzak is als hij me al zo gemakkelijk achter gelaten heeft." Joe keek haar aan en glimlachte even naar haar en knikte. "Ja je hebt gelijk, we moeten afwachten en ik laat je alles direct horen." Joe keek haar even aan en moest lachen. "Dat wordt leuk! We gaan ook het deeg zelf klaarmaken dus trek niet je allernieuwste kleren aan." Hij keek naar het hoofdgerecht, hij merkte dat hij honger had. Na even twijfel besloot hij desondanks eerlijk te zijn. "Ik neem Jimmy mee. Ik twijfelde of ik jou mee zou nemen, maar bij Jimmy kon een goede leugen bedenken en ik had geen zin om bij iedereen die we tegen zouden komen uit te moeten leggen dat we nog net geen setje zijn maar elkaar wel bijna de kleren van het lijf rukken." zei hij, met een scheve doch eerlijke grijns. "Ik hoop wel als eerste naar je toe te kunnen gaan als ik weer terug ben."

"Ik zou ook geen hoge verwachtingen hebben dan wordt je toch alleen maar teleurgesteld. Dus ik zou van de ergste scenario uitgaan." Ze keek naar het heerlijke hoofdgerecht. Ze nam voorzichtig een hap van haar maaltijd. Het was nog best heet. "Oeh ik ben eens benieuwd. Dan ziet ik volgens mij helemaal onder de deel of de bloem. Of wat je ook nodig hebt om pizza te maken." Ze keek er nu al naar uit. Toen ze Jimmy zijn naam hoorde stopte ze even met eten. Je zag aan haar expressie dat ze verrast was aan de ene kant maar ook weer niet. Alsof zij het eigenlijk al verwachtte. Zwijgzaam nam ze een hap van haar maaltijd voordat zij er antwoord op gaf. "Jimmy is een goede vriend van je . Het is niet meer dan logisch dat je hem mee neemt. En je kent hem sowieso langer dan dat je mij kent." Ze vond het stiekem eigenlijk niet zo leuk omdat ze er van was overtuigd dat ze in Londen niet alleen dat gingen doen. Ze zouden vast wat meer uitspoken. "Het zou raar zijn geweest als je mij had meegenomen. Ik begrijp het volkomen." Ze schonk hem een lieve glimlach voordat ze verder begon te eten. "En ik weet niet of ik zo'n goede steun zou zijn geweest maar als je mij daarna komt bezoeken ben ik al zeer tevreden." Daykota was wel een makkelijke.