Kantine ~ middelpunt van de school

Rose glimlachte, terwijl ze nog eens naar de foto keek. Het jochie was echt een schatje, zoals bijna elk klein kind natuurlijk. "Wat heftig." Rose wist even niks anders uit te brengen, maar ging na een korte stilte verder; "Maar wel fijn dat je nog een kans krijgt, zo'n schatje zou je toch niet kunnen missen lijkt me?" Rose nam nog een grote hap van haar tosti en knikte bij de woorden van Leila "Dus je wilt een soort ontwerper of iets dergelijks worden?" Het klonk interessant, iets waar je al je creativiteit in kan uiten.
-
sorry ff kort ;c

Met een knikte beaamde ze het korte antwoordt van Rose. Ze keek even op dat ze vond dat het goed was dat ze nog een kans kreeg, een van de weinigen die vond dat ze nog een tweede kans verdiende. Verlegen keek ze naar Rose. "Dankje." Zei ze zacht en ze keek haar even aan en glimlachte naar haar "Nee, die zou ik ook echt niet willen missen. Hij is echt heel lief." Zei ze glimlachend en ze knikte instemmend. "Ja zoiets lijkt me wel leuk ja. Misschien een styliste denk ik, dat lijkt me wel heel erg leuk om mensen gewoon te kunnen kleden naar hoe ik denk dat ze het mooi staat bij ze." zei ze vrolijk en Leila keek naar Rose en genoot.

"Dat klinkt als een leuk beroep, ga je daarvoor naar een school in de buurt van je huis met je zoontje?" Rose had er geen idee van, of je daarvoor moest studeren of gewoon ergens kon gaan solliciteren. Zelf had ze geen enkel beeld voor zich in de toekomst, misschien kon ze wat doen met haar tekeningen, maar die waren ook weer niet enorm goed en schrijven was leuk voor erbij, maar ze kon zich niet voorstellen dat ze daarmee haar brood kon verdienen. "Of, ga je gewoon in een winkel werken?" Rose glimlachte naar het vriendelijke meisje tegenover haar. Ze was blij dat ze een gesprek kon houden met iemand die gewoon gezellig kon praten, zonder al te veel persoonlijke vragen te stellen.

Met een glimlach keek Leila haar aan. "Nee ik ga proberen om dan een huisje in de buurt van de opleiding en in de buurt van een chreche en goede school te krijgen." zei ze glimlachend. "Want dat is natuurlijk ook nodig voor als ik nog op school zit. Maar ik denk niet dat ik veel studie nodig heb. Ik heb mijn connecties via de modewereld dus ik ga misschien wat cursussen doen voor het regelen van bepaalde dingen maar het stijlen heb ik zelf in me." zei ze glimlachend. Ze keek naar Rose. "Dus ik denk dat dat wel goed komt en dat Jordi dan ook wel gewoon goed op kan groeien. Natuurlijk is het lastig zonder vader van de kleine maar ja. Ik zal toch verder moeten. Hoewel ik het heel lastig vindt om het jeugdige leven dat ik ook hier kan leven op moet geven.." zei ze zuchtend.

Rose wilde dat zijzelf ook zulke duidelijke toekomstplannen had. Eigenlijk zat ze hier enkel omdat deze school haar toegewezen was, iets wat beter was dan de straat of de daklozenopvang, of in het huis blijven wonen natuurlijk. Maar dat huis stikte van de slechte herinneringen en zonder haar broertje was het enkel maar een leeg hol. "Dat lijkt me erg lastig inderdaad, maar gelukkig heb je wel een jaar om je voor te bereiden, niet waar?" Rose glimlachte en nam de laatste hap van de tosti. Ze had echt honger gehad.