Julia bloosde alweer omdat hij haar gevallen engel noemde en keek hem vrolijk aan. Ze voelde zijn hand in haar billen knijpen. Het riep geen blosje op, enkel een prettig gevoel door haar lichaam. 'Nee. Nee dat hoeft.' Ze keek hem liefjes aan en glimlachte. Julia vond het heerlijk als er op die manier aan haar gezeten werd. 'Oh ik heb werkelijk waar echt totaal geen idee waar ze over gaan of wat er eigenlijk draait.' Julia glimlachte even en streelde toen even ovee zijn borst. 'Je hoeft ook echt niet per direct te stoppen. Maar wel genoeg minderen dat het niet meer levensbedreigend is wat je doet.' Julia streelde door zijn haren heen. 'Je mag het best doen van mij. Maar ik wil gewoon samen met jou gaan minderen daarin.' Ze kuste hem lang en passievol. Hij was vanhaar.