Het dak van de school

Op de bovenverdieping is er een raam in een van de torens dat open kan, ver genoeg om er een mens door te laten. Daarna is het voorzichtig je voeten laten zakken op het dak. Het is daar een relatief plat stukje. Als je voorzichtig doet moet het geen probleem zijn om er te zitten. De meeste mensen zitten echter gewoon in het raamkozijn of vlak daaronder tegen de toren aan. De meesten hebben geen zin om dood te vallen.

personen: ik zou weinig aanraden, wat je ook aan het doen bent, op het dak zijn is niet echt geaccepteerd en krijgt je in de problemen, hoe meer mensen, des te sneller ben je ontdekt.

Caleb liet zich voorzichtig door het raam op het dak zakken. Sinds het tweede jaar was hij hier al niet meer gekomen. Toch voelde het fijn om hier weer te zijn. Vroeger, toen hij deze plek net ontdekt had, was hij hier vaak gekomen. Ongeveer elke dag om een sigaret te roken. Hoewel hij gestopt was met roken voelde hij nu weer de behoefte opkomen om een peuk op te steken.
Dus liet hij zich op het dak zakken, ging hij tegen de toren aan zitten en keek uit over het schoolterein. Daarna viste hij uit zijn binnenzak een pakje sigaretten, voor noodgevallen. Dit was duidelijk een noodgeval. Niet echt maar dat maakte hem niet uit. En stak hij het ding aan. Rustig inhaleerde hij de rook en liet zijn ogen ontspannen dichtvallen. Heerlijk.
De buitenlucht was koel, het was een zwoele zomeravond. Een van de laatste want de bladeren aan de bomen begonnen al te verkleuren. Caleb hield van de zomer. De vrijheid die het meebracht. In de winter was je altijd verplicht om zo veel mogelijk binnen te blijven, want buiten bevroor je levend. Al waren de zomers in Engeland ook niet echt warm helaas.

Dit was een plekje waar Jayden maar een paar keer eerder was geweest, het was het soort plekje wat heerlijk rustig kon zijn, maar teveel moeite kon zijn om op te zoeken. Ditmaal was Jayden uit verveling de vele trappen binnen de toren opgeklommen om richting het dak te komen. Tot haar verbazing stond het dakraam al open. Eigenlijk kon ze zich niet voorstellen dat er iemand aanwezig was op zo'n verlaten plek.
Met de soepelheid die ze overgehouden had aan de jaren ballettraining wist ze zich door het raam heen te werken en struikelde ze bijna over een jongen met een sigaret in zijn mond. "oh, hallo.", groette Jayden zonder veel woorden, nadat ze haar evenwicht weer terug gevonden had. De jonge vrouw leunde tegen het raamkozijn aan, terwijl haar blik van de jongen over het terrein heen ging. Nog steeds was ze er niet aan gewend, door de vele regen was het te groen en het landschap was een stuk natuurlijker dan de stedelijke omgeving waarin ze was opgegroeid.

Caleb keek een beetje verveeld op naar het meisje. Hij kende haar niet, iets wat niet vaak voorkwam. Niet dat hij iedereen zo goed kende en dik bevriend was met de hele school. Nee, absoluut niet. Maar hij kende de meeste mensen wel bij naam, of in elk geval van gezicht.
'Hoi,' zei hij kortaf, hij had geen behoefte aan een gesprek. Eigenlijk baalde hij ervan dat iemand hem was komen storen terwijl hij hier rustig een sigaret zat te roken. Het leek er niet op dat ze zin had om hier snel weg te gaan. Kon ze mensen niet gewoon alleen laten. Het was toch wel duidelijk om wat voor reden mensen hierheen gingen, het was nou niet een gezellig cafeetje ofzo. Naja laat maar dacht hij.
__________
Oke slecht stukje sorry XD Caleb is af en toe een beetje moeilijk

Haha maakt niet uit

Jayden merkte al snel dat ze niet met een spraakzaam persoon in contact was gekomen. Nouja het maakte haar niet uit, ze was hier waarschijnlijk om dezelfde reden als de jongen hier was; genieten van een sigaretje en de eenzaamheid. Uit haar jaszak viste ze een pakje sigaretten, eigenlijk had ze zin in wat sterkers, maar dat had ze op het moment niet voorhanden. Helaas. Met haar hand graaide ze naar haar aansteker, een zachte vloek volgde. D'r aansteker was verdwenen, met haar slanke vingers zocht ze haar andere zakken en zelfs haar bh bandjes na, om Tot de conclusie te komen dat ze hem echt kwijt was. Automatisch gingen haar ogen naar de jongen, "heb je misschien een vuurtje?" Vragend hield ze haar sigaret omhoog.

Caleb staarde voor zich uit terwijl het meisje ergens ging zitten. Hij negeerde haar gewoon, hij had geen zin in kletspraatjes en de grote onzin waarmee die meestal gepaard gingen. Toen ze hem een vraag stelde keek hij een beetje geërgerd op. Een roker die zijn aansteker vergat? Dan moest het wel erg met je gesteld zijn.
Hij haalde kort zijn schouders op over zijn eigen gedachten en viste zijn aansteker uit zijn jaszak. 'Sure,' zei hij tegen haar terwijl hij het ding in haar richting wierp, met een perfecte boog landde het ding bij haar voeten.

Jayden keek de jongen geërgerd aan toen hij de aansteker voor haar voeten gooide, was het zo moeilijk om hem gewoon aan te gooien. Met haar vingers ging ze langs het rollende deel om een vlammetje te doen ontstaan. Met haar hand de wind tegenhoudend bracht ze de aansteker naar de sigaret in haar mond en inhaleerde de rook om er zeker van te zijn dat de sigaret zou blijven branden. Even bleef ze met de aansteker in haar hand zitten en draaide ze hem om, tot ze leek te bedenken dat het natuurlijk niet haar aansteker was, "Thanks." Met hetzelfde soort gebaar als de jongen eerder gedaan had gooide Jayden de aansteker terug.

Caleb rolde met zijn ogen toen hij zag hoe geërgerd het meisje keek, hij daagde haar uit er iets van te zeggen met de blik in zijn ogen. Ze mocht blij wezen dat ze het ding mocht lenen. De arrogantie. Hij zei er niets over, hij wist hoe dat soort dingen meestal verliepen, en hij had geen zin in gezeur met de schoolleiding. Hij liep hier lang genoeg rond om te weten hoe dingen er hier aan toe gingen, al zag dit meisje er niet uit als iemand die meteen ging lopen klikken bij de schoolleiding als er iets was voorgevallen. Maar uiterlijke schijn kon bedriegen. Heel goed wist hijzelf. Hij raapte de aansteker van de grond af en stak het ding in zijn jaszak, zonder er iets over te zeggen.

Jayden zei verder niks meer, hoewel ze zich in moest houden. In de lucht hing een soort uitdagende sfeer, om wat op te merken of iets in de trant van ruzie. Maar Jayden was niet van plan zich als eerste uit de tent te lokken. Met haar rug leunde ze tegen een muurtje aan en staarde ze naar enkele overvliegende vogels. Het had bijna wat lugubers hoe de aaseters zich nestelde in enkele hoge torens. Aan het gekras te horen waren het raven, vogels die altijd een beetje tot de verbeelding spraken. Verveeld blies Jayden wat van de rook uit, terwijl haar hand langs het opgeschoren deel van haar haren gleed, de stoppeltjes begonnen zacht te worden. Het werd tijd dat ze het weer eens bij zou werken, niks lelijker dan een mislukte sidecut.

new
~~~~~~~~

Olivia klom voorzichtig door het raampje heen, haar voet op het kozijn gezet en haar andere sloeg ze er overheen zodat ze op het platte stukje dak stond. Het uitzicht verbaasde haar en even bleef ze met open mond staren. Je kon het schoolterrein zien, en daarachter de grote heides die zich tot de oneindigheid leek uit te strekken, en ze wist dat je aan de andere kant het bos moest kunnen zien. Voorzichtig, en stilstaand bij elke windvlaag bewoog ze naar de achterkant waar je inderdaad het bos kon zien. Ze ging zitten tegen de toren aan en keek naar de lucht die al langzaam donkerblauw begon te kleuren.

Jimmy klom zonder vrees en heel behendig door het raampje. Dat soort dingen waren makkelijker als je lenig was. Misschien iets te roekeloos liep hij naar de nok van het dak en ging daar zitten, met één been aan elke kant. Hij had het andere meisje ook zien zitten, tegen de toren aan. Maar natuurlijk zei hij niets en hij had haar ook nog niet aangekeken. Hij zou haar pas aankijken als ze iets zou zeggen. En misschien zou ze ook wel niets zeggen en dan vond hij het ook prima. Uit zijn zak haalde hij een stuk hout een een stevig mes, duidelijk niet gebruikt om te moorden, maar om het hout te bewerken. Sommige leraren hadden al iets tegen hem gezegd, maar nu dachten ze dat het houtsnijden voor hem beter was, omdat hij verder toch niet praatte. Iemand die niet praatte, moest iets te doen hebben, dachten ze. Dus hij mocht gewoon met dat grote mes rondlopen. Hij had ook niet de intentie om iemand iets aan te doen.

Olivia hoorde Jimmy niet aankomen, ze was in gedachten verzonken, nog steeds nadenkend over dat gedoe met Jonah, Jace en Matthew. Ze begon echt een hekel aan zichzelf te krijgen, Het leek wel alsof ze niet van andere jongens af kon blijven. Walgelijk gewoon. Pas toen Jimmy zijn hout begon te snijden hoorde ze hem. Even keek ze om en keek naar de jongen die zijn ogen neergeslagen had en een stuk hout bewerkte met een mes. 'Mag je wel een mes hebben hier op school?' vroeg ze hem en ze glimlachte eventjes om te laten zien dat ze het niet gemeen bedoelde. Haar witte gympen rustten op de rand van het dak en ze droeg een zwarte broek en een blauw bloesje, niet heel bijzonder.

Jimmy keek op. 'Ik wel' leken zijn blauwerdanblauwe ogen te zeggen. En het meisje zou het begrijpen, want bij Jimmy was daar nou eenmaal geen moeilijkheidsgraad aan te ontdekken. Hij bekeek het meisje nog even, misschien een beetje schaamteloos, en richtte zich daarna weer op zijn houtsnijwerkje. Het was ontspannend. Af en toe keek hij hoe de houtschilfers aan beide kanten omlaag gleden en in de dakgoot bleven liggen. Hij wist dat hij hier eigenlijk niet mocht zijn en was dan ook blij dat er een dakgoot was. Stel je voor dat een docent de snippers zag vallen. Dan zou die of meteen naar het dak stormen en hem hiervandaan halen en straf geven, waar hij dan onderuit zou komen door zijn ogen in de strijd te gooien, of die zou denken dat de school op instorten stond en hem laten evacueren. Beiden leken Jimmy geen pretje, al was de eerste beter dan de tweede. Hij vond het fijn hier op school, hij mocht lekker zijn gang gaan en een losbandig leven leiden.

Olivia keek de jongen aan en voelde een schok door zich heen gaan. Zijn ogen, ze waren zo blauw, alsof ze naar een gefotoshopte foto keek. Haar glimlach verstarde even toen hij duidelijk maakte wat hij wilde zeggen. Dit was zo raar, ze wist wat hij bedoelde en zijn lippen hadden geen moment bewogen. 'O... oké' stotterde ze een beetje en nog een keer keek ze de jongen aan waarna hij weer verder ging met zijn houtsnijwerk. Omdat er toch verder niets te zien was en ze anders weer zou verdrinken in haar vervelende gedachten bleef ze kijken. Ze wachtte af terwijl zijn handen met het mes en het hout bewogen, steeds meer snippers vielen op de grond en haar ogen volgde de honingbruine schraapsels, ze waaiden weg in de wind en landen op andere delen van het dak of op de grond.

Zonder dat het meisje het kon zien, moest Jimmy glimlachen. Hij hield wel van het effect dat hij had op mensen als hij ze aankeek. Soms kon hij ook minutenlang naar zijn eigen ogen kijken in een spiegel. En dat vond hij ook helemaal niet erg. Zijn blokje hout begon vorm te krijgen, maar omdat hij niet specifiek aan iets dacht, was er nog niets in te zien. Hij sneed maar wat, je zou kunnen zeggen in de wilde weg, maar uiteindelijk kon hij ook dat heel mooi maken. Zodra hij met zijn laatste mesjes aan de gang ging. Maar daar was hij nu nog lang niet, hij moest eerst nog wegsnijden. Details deed hij trouwens altijd op plekken waar niemand hem kon storen. Op de badkamer van zijn appartement bijvoorbeeld.

NEW
~~

Met een elegante en behendige beweging wist ze zichzelf op het dak te laten belanden en dat ook nog eens zonder kleerscheuren.Zelfs haar haren zaten nog goed, dat kwam waarschijnlijk omdat haar haren bijéén werden gehouden door een zwarte muts en een vlecht die van achteren naar voren kwam en dan eindigde net onder haar borst. Ze had een leer bikerjack aan, zoiets dat je ieder meisje nu ziet dragen. Daaronder had ze een zwarte bustier met ingelegde diamantjes, wel nep natuurlijk, ze is niet bepaald de rijkste, als onderstuk droeg ze een waterval rok die van achteren langer was dan van voor, de stof was kant en ze had daar ook nog een onderrok onder want anders zag je haar ondergoed, niet dat het haar echt uitmaakte als je haar ondergoed zag. Om haar look af te maken droeg ze plateau sneakers in volledig zwart. Deze jongedame heeft de naam White. Ze pakte een pakje sigaretten uit haar jaszak en ook haar aansteker komt te voorschijn. Een sigaret ging aan en ze liet zich zakken in een kleermakerszit.

Jayden had een joint tussen haar bh-bandje gestoken, in je broekzak bleven ze lang niet altijd mooi. Het was zo zonden als ie brak of wat dan ook. Het dak had Jayden al eerder ontdekt, maar vaak kwam ze er niet. Het was altijd zo'n rot-end omhoog. Maar, misschien zat er toch nog ergens een sportieveling in haar lichaam. Met haar armen trok ze zich op aan het raam en sloeg haar benen die in een leren broek gehesen waren over de rand heen. Daar stond haar een verrassing te wachten, aangezien het niet zo verlaten was als dat Jayden gehoopt had. D'r plekje was al ingenomen door een ander persoon. Beetje jammer dit. Het meisje dat haar zat leek in zekere zin op haar, qua kledingstijl en qua houding. Hoewel het meisje iets meer aandacht aan haar uiterlijk leek te besteden, zelf vond ze het teveel moeite om zichzelf helemaal te stijlen, maar ze moest toegeven dat het er wel gaaf uitzag bij het meisje. Zonder wat te zeggen bestudeerde ze haar even.

De blik van het geheel in zwart geklede meisje gleed omhoog en haar blik kwam uit om een meid die best veel op haar leek, ook het meisje keek haar even een tijdje aan, alleen kon je bij White haar ogen nooit zien. Ze droeg nu ook weer een zonnebril op ook al was het al redelijk laat en een zonnebril vreselijk overbodig. Ze had een Rayban op, een echte maar hij leek namaak wat White beter uitkwam want dan hoefde ze niet uit te gaan leggen waar ze aan dat al geld kwam voor een Rayban." Kom je er nog bij zitten? Ik bijt niet, nou oké alleen als ik je niet mag." Haar stem was laag maar vrouwelijk, het had iets hees door het vele roken en er zat iets uitdagends in naar het meisje toe. Ze nam rustig nog een hijs van haar sigaret en liet haar blik weer naar het beeld voor haar gaan. Haar vrije hand liet ze even naar haar kettinkje gaan en ze speelde daar kort mee, daarna liet ze het weer los en ondersteunde haar bovenlichaam door haar hand achter haar neer te zetten en erop te leunen.

Jayden liet zich van de vensterbank glijden, "En anders bijt ik terug." merkte ze op. Jayden liet zich niet bijten, ook niet in figuurlijke zin. Jayden kon het meisje niet aankijken, door het zwart van de zonnebril die ze droeg. Bij haarzelf waren haar ogen juist extra geaccentueerd, door de donkere make-up die ze droeg, de zwarte-eyeliner en de laag oogschaduw viel de aandacht meer op haar ogen dan op haar lippen. Jayden nam plaats op een laag muurtje dat ergens stond. "Ben je nieuw hier? Ik heb je namelijk nog nooit gezien hier." Jayden zat hier nu een maand of 3, lang genoeg om de meest opvallende personen wel te herkennen. Zeker iemand die qua stijl op haar leek, dat viel namelijk nog meer op. Jayden had wel meer alternatieve types gezien, maar ze waren toch wel in de minderheid. Met haar hand ging ze even langs het opgeschoren deel van haar haren, van de week had ze het nog bij geschoren, waardoor het nog zo'n lekker stekelig effect had.

White keek naar hoe de jongedame soepel bewoog en volgde de hand die langs het opgeschoren deel van haar haren ging." Misschien hou ik er wel van als je bijt?" Er kwam een scheve en uitdagende grijns op haar gezicht terwijl ze naar het meisje keek en haar goed observeerde, het was een hele knappe meid, het soort waar White op viel. Ze viel op meiden die veel op haar leken, niet qua karakter maar wel qua uiterlijk. Ze vond zichzelf ook echt niet lelijk, zeker nog, ze vond zichzelf eigenlijk één van de mooiste van deze school." Ik ben zeker niet nieuw, ik zit al drie jaar op deze school. Ik heb jou al wel een keer gezien, meerdere keren zelfs. Dat zijn dan wel alleen maar ontmoetingen in de gang of van een afstandje, dus ik kan me voorstellen dat jij je dat niet meer herinnert." Alleen herinnert zij zich alles, dus dan blijft ook iedere ontmoeting bij." Als ik het goed heb dan zit je hier nu ongeveer twee en een halve maand misschien drie." Ze nam nog een hijs van haar sigaret en pakte een waterflesje uit haar jas waar allang geen water meer in zat, maar wel Jack Daniels.

Jaydens lippen vormde een grijns bij het antwoord van het meisje, "Dan weet je wat je te doen staat." Jayden vond zichzelf niet heel knap, ze was slank ja, maar dat kwam door haar slechte levensstijl, niet doordat ze zo van sporten en fruit eten hield. Bij het antwoord van de dame kon ze een ietwat verbaasde druk niet onderdrukken, dat meisje had een geheugen van een olifant. "Hoe kan ik nou zo'n bijzonder iemand over het hoofd zien, maar je hebt gelijk, een maand of drie.." Agh, dat waren vast de effecten van overmatig alcohol en drugs gebruik. Niks aan te doen, alleen jammer dat ze Mark nog lang niet vergeten was. Jayden haar donkere ogen gleden even langs de tatoeages van het meisje, erg gaaf, zelf gaf ze haar geld iets te snel uit aan andere zaken, dan om te sparen voor andere zaken. Jayden viste met haar vingers de joint tussen het bandje van haar bh vandaan, om deze iets later aan te steken. "Ook een trekje?"

White kon een spottende lach niet onderdrukken, bijzonder? Ze was haast alles behalve dat. Gelukkig was de spottende lach eigenlijk net zo snel weer weg als hij gekomen was en stond er weer een speelse en sexy glimlach op haar gezicht. Haar vingers vonden een weg naar haar haren toe en ze speelde met een plukje bij haar oog. Toen de joint tevoorschijn kwam wist White helemaal dat dit meisje voor haar heel erg veel op haar leek. Met wat moeite wist ze zich omhoog te werken en ging naast het meisje zitten." Do you want what of my Jack Daniels then?" Zei ze terwijl ze de joint overnam van haar." Wat is je naam eigenlijk? Die heb ik namelijk nog nooit opgevangen." Nu had ze in haar ene hand een joint en een flesje met wiskey en in de andere een sigaret. Het was alsof ze alles wat slecht was om zich heen wilde hebben. Ergens in haar achterhoofd had ze de neiging om ook daadwerkelijk nu het meisje te bijten maar ze zou het even laten rusten en misschien er straks op terug komen.

Jayden blies de rook van de joint uit en genoot van de welbekende geur van wiet. Hier op het dak had je geen last van pottenkijkers of leerlingen de een wit voetje wilde halen bij een van hun begeleiders. Vanaf haar plekje keek ze toe hoe de dame in haar richting kwam, ze had een zelfverzekerde maar niet al te mannelijke tred. Bij haar woorden richtte Jayden haar blik op het waterflesje, dat was geniaal. Waarom had ze dat zelf niet eerder gedaan? Mensen keken je altijd zo raar aan als je een fles vodka of andere drank onder je jas vandaan haalde. Niet dat dat haar veel kon schelen, maar erg praktisch was het niet. "Ofcourse." Jayden pakte het flesje over, zodat zij een slok van de alcohol kon nemen en het meisje een trekje van de joint. Soms, heel soms, veranderde toevallige ontmoetingen in iets wat je niet verwachte, zoals deze. Drugs, drank en een leuke dame, kon niet beter. "Jayden,'' noemde ze haar zelf aangenome naam, "Zou je die echt onthouden dan? En welke naam hoort bij jou?" Jayden draaide de dop van de fles en liet de geur even tot haar doordringen, voor ze een slok van de whiskey nam.

White nam een hijs van de joint en gelijk nadat ze het uit ademde liet ze het weer via haar neus naar binnen gaan waardoor het een sterker effect had. Daarna nam ze een laatste trek van haar sigaret en gooide die zo over de rand van het dak, hopend dat hij iemand zou raken terwijl hij nog brandde." Jayden..." White proefde de naam even en keek naar hoe het meisje eruitzag, het paste wel bij haar." Ik vergeet nooit iets, dus ja ik zou die echt hebben onthouden. Mijn naam is niet een naam die bij mij past. Hij is juist heel ironisch als je mij nu ziet." Ze nam nog een trek van de joint en gaf hem toen weer terug aan het meisje met de naam Jayden." Mijn naam is White." Ze wist niet of Jayden haar serieus ging nemen met haar opmerking over dat ze nooit iets vergat, het was waar maar sommige mensen die dachten dat ze bedoelde dat ze een goed geheugen had, niet de exacte betekenis van die woorden. De uitstraling van Jayden vond White een leuke uitstraling om naar te kijken, stiekem zat ze het meisje naast haar al half uit te kleden met haar ogen.

Jayden likte over haar lippen, de smaak van de whiskey deed haar goed. Jayden luisterde naar de ietwat hese stem van het meisje dat vertelde dat ze nooit wat vergat, iets waarvan ze niet wist hoe serieus ze het moest nemen. Maar het was iets waar Jayden niet lang over nadacht, het kon haar niet heel veel schelen. "White, als in snowwhite?" Jayden grijnsde even, "Ik vind het wel leuk, lekker contrast." Sowieso was het beter dan Cecilia. Hoe konden haar ouders dat verzinnen? Nouja, zij waren ook degene die deze school voor d'r verzonnen hadden, dus het verbaasde d'r eigenlijk. Jayden pakte de joint aan en zette de fles 'water' tussen hen in, zodat White kon pakken wanneer ze wilde. Jayden liet de joint kort door haar vingers rollen, voor ze er weer een trekje van nam. Het was al een aantal dagen terug dat ze aan de laatste had kunnen komen, dus dit was een heerlijk ontspanningsmoment. "Hoeveel van die tatoeages heb je?" Jayden zag enkel degene in de hals van het meisje, omdat de rest bedekt werd door haar kleding, iets wat haar alleen maar nieuwsgieriger maakte naar wat er onder verborgen zat.