Het balkon.

Jimmy liet niets merken. Het was aardig dat Jeremy het allemaal zei, maar dat was niet nodig. Hij hoefde niet emotioneel geboost te worden of zoiets. Dat was bij hem nooit nodig, daar stond hij dus boven. Allemaal te danken aan het niet praten gebeuren. Hij keek Jeremy aan. Zijn ogen leken te vragen wat de jongen die avond wilde doen.

Jeremy keek naar Jimmy die hij voor nu even niet kon aflezen. Hij was vast in gedachten verzonken. Het maakte hem wel nieuwsgierig. Toen de ogen van Jimmy weer ‘spraken’ haalde Jer zijn schouders omhoog. “We kunnen naar een kroeg gaan? Drankspel doen? Misschien vinden we wel wat gezelschap? Of juist niet. Je laat me niet in de steek.” Jeremy gaf hem een plagend stootje met zijn ellenboog. “Of wil je rustig aan beginnen? “