De Wenteltrap.

Deze trap is een enorme trap, welke wit is met zwarte, decoratieve relingen. Hij is vastgemaakt aan de muren van de toren, waardoor je een immense wenteltrap krijgt. Om de zoveel meter, vind je een raam met een vensterbank waar je eventueel in zou kunnen zitten, mocht men het uitzicht al mooi genoeg vinden. Want hoe hoger je de trap op loopt, hoe mooier het uitzicht wordt. Ondanks dat dit een prachtige plek is om weg te dromen bij het uitzicht, is te zien dat dit al een wat ouder gedeelte is, maar dit ontneemt zijn charme niet. Sommige stenen zijn al wat af gebrokkeld, en sommige delen van de trap zijn hun heldere wit verloren, en zijn naar een eerder grijs gegaan.

Personen: omdat het een vrij grote trap is zou je er een grote menigte kwijt kunnen, maar aangezien dit het oudere deel is wat wat minder gebruikt wordt houden we het op 5 personen.

Waarom had dit gebouw in hemelsnaam wenteltrappen? Die vraag stelde Samuel zichzelf en kon hij dezelfde seconde direct beantwoorden. Deze zogenaamde “Academy” was immers in een één of ander oud fort dat heel wat torens scheen te bezitten, en vroeger scheen men het ook leuk te vinden om extra ongemakkelijke trappen te maken. Oké, Samuel gaf toe, een wenteltrap was stukken beter dan zo’n lader die men gebruikte om op de stoffige vliering te komen – zo’n uitschuifding waar je vanaf donderde als je niet goed uitkeek, Samuel had daar ervaring mee – maar feit bleef dat Samuel op dit moment deze wenteltrap op liep, zonder zinnige reden, en dat was genoeg om hem te irriteren. Hij overwoog om rechtsomkeert te maken, maar ergens in zijn bewustzijn prikkelde een nieuwsgierige gedachte over wat hij zou aantreffen als hij deze verdomde trap tot het einde zou beklimmen. Bovendien was het lopen op wenteltrappen een goede manier om tijd te doden wanneer je weinig te doen had. Een sigaret opsteken, dat was nog zoiets. Samuel had zo het idee dat hij binnen niet mocht roken, maar aangezien deze trap uitgestorven leek te zijn en hij toch “de tijd wilde doden”, stak hij de sigaret, die hij tussen zijn lippen geklemd had, aan. Vervolgens ging hij verder met wat misschien een aardige klim kon worden. Maar goed, als er dan niets bovenin de toren te vinden was – want hij rekende niet op een Doornroosje of Rapunzel, of zo – had hij in ieder geval nog het uitzicht.

Carlos zat ergens halverwege de wenteltrap in een vensterbank naar buiten te kijken, af en toe herkende hij een van de kleine mensjes op de binnenplaats als iemand waarmee hij naar bed was geweest, maar daar besteedde hij weinig aandacht aan. Het grootste deel van zijn gedachten gingen de laatste tijd naar Wyatt, naar hoeveel hij eigenlijk om die jongen gaf en hoe graag hij wilde dat hij toch zou stoppen met drinken, al wilde hij het ook weer niet omdat hij niet wist hoeveel er dan van hun relatie overbleef.

Jeremy was net klaar met trainen. Hij veegde met een handdoek langs zijn gezicht. Hij droeg een oversized t-shirt, gewoon simpel zwart met een wijde spijkerbroek aan. Heerlijk om daarin te breakdancen. Zo luchtig, licht en makkelijk. Hij had geen zin om terug te gaan naar het appartement. Dus besloot de jongen om de trappen eens omhoog te gaan. Hij hoorde over het mooie uitzicht. Hoe hoger je ging hoe prachtiger het werd. Na ongeveer 10 minuten zag hij iemand zitten op de trede. Hij herkende de man in de eerste instantie niet totdat hij een aantal treden van hem vandaan stond. Dit kon je niet menen. Uit alle personen moest hij deze tegen komen.

Toen carlos voetstappen hoorde keek hij om, oh.... Oh. Het was de kamergenoot van Wyatt waarvan hij vermoedde dat het "J" was. Hij wist niet zeker wat hij moest doen, spreken of zwijgen. 'Hey...' zei hij uiteindelijk toch voorzichtig. 'Haat je me?' vroeg hij voorzichtig, dit was wat hij wilde weten, of de vrienden of ex-vrienden van Wyatt hem haatten, terwijl hij niets verkeerd deed.

Jeremy keek hem verbaasd aan. Wat vroeg hij nou? Was dat nu serieus? Jeremy begon zachtjes te lachen en schudde zijn hoofd. "Nee hoor. Waarom zou ik?" Hij haalde simpel zijn schouders omhoog. "Ik ken je niet eens." Hij wist dat hij de fuckbuddy van Wyatt was genaamd Carlos. "Hoe is het tussen jou en Wyatt?" vroeg Jeremy op een neutrale toon zonder veel prijs te geven van zijn emoties. Hij vroeg zich af of Carlos echt zo'n player was zoals het hier op school rond ging.

Carlos wist niet zeker hoe hij zich moest voelen bij de reactie van Jeremy dus hij hield zijn mond maar. 'Goed, voor zo ver dat kan bij een relatie zonder liefde. We gaan wat "normale" activiteiten doen dus we gaan samen naar het begin-van-de-herfst-feest.' zei hij droogjes en hij keek weer even uit het raam, hij wist zelf ook best dat hij niet kon rondlopen en tegen mensen zeggen dat hij echt om Wyatt gaf en ondertussen elke week nog met twee anderen naar bed gaan, maar zo was het wel. Hij merkte hoe de jongen naar hem keek en hij glimlachte, 'Ja de geruchten zijn waar, ja ik ben een "hoer", nee ik ga niet alleen met Wyatt naar bed.'

Jeremy besloot om zelf bij de vensterbank te gaan zitten. Hij leunde een beetje naar achteren. Hij keek heel even naar buiten voordat hij naar Carlos keek. "Normale activiteiten? Gezellig." Wist hij met moeite over zijn lippen te persen. Dit wilde hij dus echt niet horen. Hij was jaloers. En Jeremy had geen recht om jaloers te zijn. Hij keek verbaasd op toen Carlos er voor uit kwam dat hij met nog meer mensen naar bed ging. "Dus je hebt Wyatt en daarbij ga je nog iedere week met een ander naar bed? Doe je goed." Jeremy sprak duidelijk met sarcasme. "Hoor je niet alleen met je fuckbuddy naar bed te gaan? Om ziektes te voorkomen?"

Carlos glimlachte naar de jongen, deze was jaloers, iets wat hem vrolijker maakte dan nodig. Hij lachte schamper, 'Denk je nou echt dat ik onbeschermd seks heb? Ik ben niet bepaald nieuw in deze wereld en ik weet prima hoe ik ziektes moet voorkomen.' Hij was beledigd, 'Ik ben altijd voorbereid op alles.' voegde hij er nog aan toe, niet zeker hoeveel van zijn verhaal hij vrij moest geven. Hij was al sinds zijn twaalfde seksueel actief en natuurlijk was hij een paar keer geïnfecteerd geweest, maar hij wist waar hij voor uit moest kijken.

Jeremy vernauwde zijn ogen. De reactie van Carlos beviel hem niet. Vond hij dit leuk? Hij gaf hem vast voldoening om te weten dat het tussen hem en Wyatt nooit ging werken. Dat hij Wyatt en bed heeft gekregen. Eikel dacht de jongen. Wyatt was te goed voor hem. "Gelukkig. Dan weten we dat je lul er tenminste niet vanaf valt." Hij schonk Carlos een arrogante glimlach. "Maar mag ik vragen of je met Wyatt een spelletje speelt of dat het van jou kant wel serieus kan worden? Wordt het niet eens tijd dat je voor 1 persoon gaat in plaats voor tachtig anderen?"

Carlos trok wen wenkbrauw op naar de jongen voor hem, 'Wordt het niet eens tijd dat jij je met je eigen zaken gaat bemoeien? Het is mijn leven, ik mag zelf weten met wie ik naar bed ga en hoeveel verschillende mensen dat zijn. Je kent me niet en je weet niet waar het "wel eens tijd" voor wordt.' viel hij uit tegen de jongen voor hem. 'Ik wordt niet verliefd.' voegde hij er nors aan toe en hij keek weer naar buiten. "Ik wordt niet verliefd." dat was wat hij zich nu al weken wijs probeerde te maken.

Jeremy begon zachtjes te lachen. "Dat kan ik ook wel over jou zeggen Carlos." Zijn naam verbitterd uitgesproken. "Misbruik maken van de situatie. Vergeet niet dat Wyatt gevoelens voor mij heeft en niet voor jou." Heerlijk om dat in zijn gezicht te wrijven. "En het gaat mij wel wat aan. Want ik geef om Wyatt. En als jij hem pijn doet dan wordt het wel mijn zaak. " Jeremy keek hem met zijn blauwe ogen aan. Felle, blauwe ogen. "Je wordt niet verliefd?" Jeremy rolde met zijn ogen. "Dat kan je jezelf wel wijsmaken maar ik denk dat je wilt dat Wyatt voor je gaat vallen niet waar? Alleen zijn fuckbuddy zijn is niet wat je wilt."

Carlos zuchtte, 'Oh want Wyatt is oh zo verliefd op je dus mag hij niet meer zelf weten wat hij doet. Hij doet dit vrijwilleg, hè? Was dat je al opgevallen.' Hij rolde met zijn ogen, waarom waren alle vrienden van Wyatt zo boos op hem? Hij deed niets verkeerd. 'Je begrijpt het echt niet hè? Ik heb een seksverslaving en steeds weer door het proces van flirten gaan is nou niet echt een lolletje, dus dan is het handig als je altijd een back-up plan hebt: Wyatt. Ik heb geen intensie in hem pijn doen, ik hoef ook niet zijn liefde, dat zou het alleen maar ingewikkeld maken.'

Jeremy begon zachtjes te lachen. "Wil je a.u.b. geen woorden in mijn mond leggen? Ik maak nog zelf uit wat ik zeg, denk of vind. Hij mag doen en laten wat hij wilt. Ik ben zijn vader niet. " Jeremy keek hem met een arrogante blik aan. Jees. Deze Carlos vond zichzelf wel heel wat door te doen alsof hij wist wat Jeremy dacht. Jeremy mond viel bijna open maar wist het nog dicht te kunnen houden. "Je... meent het." Sprak hij zachtjes uit. "Dat lijkt mij inderdaad geen pretje. Is dit de reden waarom jij op deze school zit?" Jeremy vond het aan de ene kant wel 'zielig' dat hij seks verslaafd was. Telkens die moeite om mensen weer in bed te krijgen. Telkens maar op 1 ding afgaan. Afwijzingen, blauwtjes lopen - niet dat deze vent zou worden afgewezen - en telkens zonder liefde met iemand het bed in duiken. Tja ONS waren op zich wel lekker maar met liefde was de seks veel beter. En aan de andere kant had hij ook verslaafd kunnen zijn aan wat Jeremy had. Veel pijnlijker. Hij wilde best ruilen. "Wyatt zal niet altijd je back-up plan blijven Carlos. "

Carlos snoof, 'Really? Was jij niet degene die net zei wat ik wilde?' Hij keek minstends net zo arrogant terug en hij moest een beetje grinnikten om Jeremy's reactie op zijn verslaving. 'Het valt wel mee qua hoe vervelend het is, maar ja dt is onder andere waarom ik hier zit.' Hij had niet zo veel problemen met zijn toestand, het was nou niet dat het moeilijk voor hem was en dat hij er graag vanaf wilde. 'Ik weet dat hij niet altijd mijn back-up blijft, maar ik heb het al 8 jaar zonder hem gered dus waarom zou ik het later niet meer kunnen?'

"Touche" sprak Jeremy met een kleine grijns op zijn gezicht. Carlos lette goed op. "We kunnen maar beter stoppen om elkaars gedachten te lezen" Hij leunde wat naar voren om Carlos lang in zijn ogen aan te staren. Jeremy hield van staar spelletjes. Zo intimideerde hij mensen. "Echt vervelend lijkt het mij niet. Eerder lastig. Maarja mannen hebben in het algemeen sowieso vaker zin in seks dan vrouwen." Jeremy knikte bij Carlos zijn laatste woorden. "Daar heb je wel een punt. En wil je mij nu echt zeggen dat je in 8 jaar nooit gevoelens voor iemand hebt gehad?" Dat leek hem echt apart...

Carlos knikte, 'Mee eens.' Hij hield niet van de felle ogen die in de zijne staarden en hij scheirde zijn blik van Jeremy los. 'Geloof me, ik ken vrouwen en die hebben me toch behoorlijk vaak zin in seks.' zei hij grinnikend, denkend aan alle prostituees die hij als "tantes" had gezien. Hij schudde zijn hoofd, 'Als jij ergens niet op zoek naar bent, dan zal je het niet vinden. Plus, meestal kwamen ze naar mij toe, zonder enig gesprek van te voren of erna, een band ontwikkelen daar was geen plaats voor.' hij wist echt niet waarom hij zijn levensverhaal vertelde aan iemand die hij niet uit kon staan, maar het gebeurde.

Heerlijk hoe de man wegkeek. Missie volbracht dacht Jeremy bij zichzelf. Hij gleed met zijn vingers door zijn warrige lokken. "Dat geloof ik graag." Sprak hij op een fluisterende toon. Jeremy hield niet van emotieloze seks. Geen betekenis. In feite erop en eraf. Nee dat leek hem niets. Hij hield van serieuze relaties. Elkaars lichaam leren kennen. Weten wat de ander nu echt lekker vond en wat niet. Daarna samen knuffelen, douchen en misschien ontbijten. "Aha... Aan de ene kant mag je wel van geluk spreken. tegenwoordig lopen vele jongens zo wel een blauwtje op. Vaak genoeg gezien in een café. Je moet ook niet weer te opdringerig zijn. Maar als ze al naar jou komen is het halve werk al gedaan."

Carlos grinnikte, 'Een blauwtje loop ik niet snel maar ik ga niet liegen, het gebeurt. Als ze naar je toe komen kan je ze echter niet kiezen, maar ik doe wat ik leuk vind en ik verdien er prima mee, wat wil je nog meer.' dat was toch wat mensen wilden van hun leven? Hij had het al bereikt, nu zouden veel mensen ook nog liefde zoeken, maar dat hoefde niet voor hem. Alhoewel, nu hij erover na dacht leek zijn hele leven alleen zijn ook niet zo leuk. 'Wat als ik gevoelens heb voor Wyatt? Wat zou je dan doen?' vroeg hij voorzichtig.

"Ah ik dacht al! Anders begon het hier een beetje te stinken van arrogantie." Grapte Jeremy. Waarom sprak hij gewoon zo normaal tegen deze Carlos. Carlos de gladjanus. "Je verdient er prima mee?" Jeremy zijn rechter wenkbrauw ging omhoog. "Als in een host? Een gigolo?" Carlos had het wel goed geregeld. Seks en er ook nog geld voor krijgen ook. In feite was hij een 'mannelijke hoer'. Echter hield Jeremy er niet van om deze woorden te gebruiken. Dat was on-respectvol. Bij Carlos zijn laatste vraag keek Jeremy op. "Niets..." Jeremy haalde simpel zijn schouders op. "Ik ben gek op Wyatt maar ik hou van Julia. Ik heb geen recht van spreken. Als hij geluk mag vinden bij jou dan gun ik het de jongen van harte. Ook al vind ik het niet leuk. Totaal niet. Maar helaas ben ik verliefd op twee personen. Het is al ingewikkeld genoeg. En als ik ook nog eens dat tussen jou en Wyatt zou bekokstoven ben ik echt een hypocriet."

Carlos lachte kort, 'Als in een hoer.' zei hij met een knipoog, hij ging er geen doekjes om winden, dat was wat hij was en hij schaamde zich er niet voor. 'Ik zei niet dat het zo is!' zei hij net iets te paniekerig om geloofwaardig te zijn. Hij zuchtte, 'Hier zit ik dan, mijn nog niet helemaal gegarandeerde gevoelens opbiechten voor iemand die ik hoor te haten.' zei hij en hij legde zijn hand in zijn nek. 'Denk je dat het goed gaat komen tussen jou en Julia? Ze leek er vrij kapot van toen ik haar zag.' hij dacht terug aan hoe Julia in de pub was geweest, ze zag er niet heel gezond uit.

"Dat wilde ik nog niet zeggen. En dat moet je ook niet zeggen. Zo zorg je ervoor dat mensen geen respect voor je hebben. Als je jezelf respecteert doen anderen dat ook." Jeremy schonk hem een vriendelijke glimlach. "Jaajaaa en je reactie zegt al genoeg. Je ziet Wyatt duidelijk zitten. Ik ben niet dom hoor." Jeremy leunde weer naar achteren en keek hem aan. "Waarom hoor je mij te haten? Want ik kan er niets aan doen dat ik zo aantrekkelijk ben en iedereen op mij verliefd wordt." Hij kuchtte even lichtjes. Het was ironisch bedoeld. "Waarom vraagt iedereen mij dat?" Jeremy keek de andere kant op. "Ik weet het niet want als mijn gevoelens voor Wyatt blijven kan ik niet met haar opnieuw proberen. En daarbij..... Heb ik in de tussentijd mijzelf niet zo heel goed gedragen. Dus als ze dat weet..."

Carlos trok zijn wenkbrauwen op, 'Ik gebruik de volksterm, maar ik heb wel gewoon respect voor mezelf en wat ik doe.' verzekerde hij Jeremy, hij bloosse een veetje bij zijn opmerking over Wyatt. Een blozende Carlos, dat gebeurde niet vaak. 'Het wordt niets dat is zeker dus ik kan het maar beter van me afzetten.' hij zuchtte, 'Weet ik veel? Dat is hoe het in mijn hoofd zit op het moment, jij saat in de weg van Wyatt, denk ik...' Hij lachte, 'Laten we maar niet beginnen met uitzoeken wie er aantrekkelijk is want volgens mij is ook jouw ego niet stuk te krijgen.' zei hij zelfbewust en hij haalde zijn schouders op bij Jeremy's volgende vraag. 'Klinkt als een goed plan, ik hoop dat je er uit komt... Niet per se voor mij, ook voor jou.'

"De volksstem... " Jeremy wist daar niets op te zeggen. Hij had altijd van zijn vaders geleerd dat homo's niet in deze maatschappij hoorde. Dat het taboe was. En als je wat deed met een jongen of je had gevoelens moest het achter gesloten deuren blijven. Uiteindelijk moest je toch trouwen met een vrouw en daar kinderen mee krijgen. Jeremy keek verbaasd toen de man deed blozen. "Wow dit zie je ook niet vaak." Hij floot plagend. "Ah zo... Begrijpelijk. Maar ik weet zeker dat het wel wat wordt tussen jullie hoor. Dat zie ik aan Wyatt en dat zie ik helemaal aan jou. Als is het niet nu dan is het later misschien. En anders is het gewoon een leuke toevoeging geweest aan een hoofdstuk in je leven. Mensen komen en gaan voor een reden. " Jeremy begon hard te lachen. "Geloof mij. Ik heb geen ego hoor." Als Carlos eens wist hoe Jeremy onder zijn kleding uitzag. Alleen maar littekens, brandwonden en noem maar op. Zelfverminking tot extreem toe. "We zullen zien. Maar voor nu ben ik vrijgezel."