De doodlopende gang.

Jimmy keek op, maar ze was al omgedraaid, dus zou het niet meer merken. Ik ben geen freak, dacht hij. Alle anderen waren freaks, maar hij mankeerde niks. Zij was dus meer freak dan hij, omdat zij hier waarschijnlijk zat met een reden. Aan de ene kant was hij blij dat dit mens nu wegliep, maar ook wilde hij niet zo behandeld worden, dus hij stond op. Zoals altijd bijna onhoorbaar ging hij achter haar aan en met zijn hand op haar schouder draaide hij haar om. Zijn blauwerdanblauwe ogen keken haar aan en zeiden duidelijk dat hij geen freak was. Hij was kwaad, maar tegelijk ook teleurgesteld. Maar vooral kwaad en in zijn ogen gaf dat een blik alsof hij op dat moment hemel en aarde kon bewegen om iedereen te laten doen wat hij zei.

Leila waa weggelopen. Hoofdschuddens. Dat ze hier zat met zulke freaks.. Tot vanuit het niets ze schrok. Het was die jongen geweest en ze keek in zij. blauwe ogen die haar boos aankijken. "Dan kan je boos naar me kijken maar jij bent hier degene die niet praat dus jij bent de freak hier. Logisch dat je daar alleen zat, er valt niet eens te praten met je. Wat moet iemand dan in godsnaam met je doen." Ze keek hem brutaal aan. Dat hij boos was raakte haar weinig hoewel zijn blik haar wel een beetje de rillingen gaf en ze deed een stapje achteruit.

Nog steeds kwaad trok Jimmy zijn wenkbrauw op. Nee, hij was echt de freak niet. Naast dat hij niet sprak, was er niets mis met hem. 'Dat zal voor zich spreken,' leken zijn ogen te zeggen. 'Als me de kans gegeven wordt.' Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek nog steeds met diezelfde kwade blik in zijn ogen. Dat stapje dat ze achteruit deed, had hem goed gedaan. Geweldig als zijn ogen weer effect op iemand uitoefenden. Hij wilde trouwens wel eens weten wat er mis was met dit kind, aangezien er toch een reden moest zijn dat ze op deze school zat.

Leila keek hem aan. "Laat me met rust freak." Siste ze en ze merkte wat er in zijn ogen te zien viel. "Waarom zou ik je die kans geven? Ik ken je niet eens en ik heb geen behoefte aan contact met freaks." Ze bleef het woord maar uitspreken en keek.hem aan.Verder naar achter ging ze niet. ze bleef juist nu brutaal staan en keek hem aan met een blik van kom maar op. Ze waa niet bang voor hem. Ze was niet bang voor wie dan ook. Voor geen enkele freak oo deze school.

Jimmy trok zijn wenkbrauw op en vroeg daarmee aan het meisje wat ze zou doen als hij geen freak was. En waarom was zij geen freak? Ze zat hier ook op school. Dat vroeg hij dus ook. Toch was hij nog steeds kwaad op haar en als ze hem nog één keer freak noemde, dan had hij eigenlijk zin om haar te slaan. En dat was raar. Ten eerste omdat je geen meisjes sloeg en ten tweede omdat Jimmy nooit zo nadacht. Meestal was hij net zo rustig als zijn woordenloosheid, was niet kwaad, maar ook niet overdreven blij. Hij kon zich wel kinds gedragen. Maar kwaad, dat was hij bijna nooit. Ook doordat hij niet praatte, plaatste hij zichzelf makkelijk boven pestkoppen. Dit meisje echter, irriteerde hem omdat hij niet sprak en ging hem daarom uitschelden. En daar kon hij dus echt niet tegen.

Brutaal keek ze hem aan. "Als je geen freak was had je normaal gepraat." zei ze kil en ze bleef geirriteerd door hem. "Ik ben geen freak. Ik praat normaal, ik leef normaal alleen zijn mijn ouders te vroom. Is drank en uitgaan ongehoord maar daar is niets raars aan voor mijn leeftijd. Dus met mij is niets mis wat jou de freak maakt." Ze keek hem aan. Leila had altijd haar brutale weerwoord en ze was niet van plan zich zo te laten behandelen door een niet pratende freak. "Logisch dat je hiergeen werd gestuurd. Ik zou mijn kind ook wegsturen als het zo'n freak was." Nee, dat zou ze niet doen. Ze zou onvoorwaardelijk van Jordi houden en dat de ouders van deze jongen dat kennelijk niet deden raakte haar. "Nee. Ik zou mijn kine nooit naar deze plek sturen.. Deze gevangenis.." Ze keek hem toen aan.

Ah mooi, hij had een gevoelig punt geraakt, ze kwam tot een soort van begrip. Hij wist niet waardoor het kwam, maar hij was er tevreden mee. Maar ze noemde hem nog steeds freak. In zijn blik was te zien dat zijn geval en haar geval niet veel van elkaar verschilden, allebei weggestuurd door ouders die hen niet begrepen. Als zijn moeder gewoon had kunnen accepteren dat hij niet sprak, niet omdat hij mentaal niet in orde was, maar omdat hij er gewoon geen behoefte aan had, had hij hier ook niet gezeten. Toch vroeg hij zich af of dat tot het meisje door zou dringen. Maar dat gaf hij niet teveel hoop.

Ze keek hem aan en toen hij liet zien dat ze weinig van elkaar verschilden schudde ze haar hoofd. "Nee, want jij bent een niet pratende idioot en ik heb een paar keer teveel gedronken." Ze keek hem kil en brutaal aan. Weg waren haar gevoelige en liefdevolle gedachten voor Jordi. "En ga nu aan de kant stomme freak. Je staat uit mijn weg, ik heb nog zaken te regelen." Ze keek hem aan. Vurige ogen en ze keek hem er mee aan. Als ze hem onder andere omstandigheden had ontmoet en misschien ietwat dronken was geweest was hij een leuk prooi geweest om achteraan te gaan. Een knap en zelfs sexy wezen. Maar dat ging ze nu niet denken en ze deed haar best om dat verborgen te houden want ze had geen behoefte om dat naar zich toe geslingerd te krijgen, oh wacht, dat kon natuurlijk niet en om haar eigen gedachte glimlachte ze een beetje.
-
Damn ik heb veel te erg de neiging Leila van die opmerkingen te maken om hem uit te dagen maar meh, ik weet niet of ze dat wel moet doen haha

Dan was haar probleem ernstiger, vond Jimmy. Niet praten leverde geen schadelijke bijwerkingen op. Ook had hij de verandering in haar blik gemerkt, maar hij had voor zichzelf al besloten dat hij dit meisje niet mee zou nemen. Normaal ging hij er altijd voor en dit was echt nog nooit voorgekomen, maar hij mocht haar niet en hij wilde niet met mensen die hij niet mocht. Oké, met een aantal had hij nooit een woord gewisseld, maar dat was anders dan met iemand die je vanaf begin nul niet mocht. Toch was het voor Jim een raar gevoel, maar dat kwam ervan als iemand hem een freak noemde, alleen maar omdat hij niet sprak. En dan wist diegene zelfs niet eens waarom hij niet sprak.

Haha, nu moet ze hem nog een keer meeten want hem irriteren heb ik al de hele tijd met een van mijn personages willen doen. (Forgive me Jorn, for I am bad   )
--
Ze keek hem aan. Hij sprak niet meer, ook niet met zijn ogen dus duwde ze hem enigszins aan de kant. "Stom oké maar doofstom dan moet je gewoon naar een gehandicapten school." Mompelde ze nog. Ze duwde hem weg en liep toen langs hem op, terug naar waar ze vandaan kwam om te gaan drinken. Ze had behoefte aan drank om deze irritatie te vergeten. Leila hield er niet van als ze geïrriteerd werd door anderen. En diepe zucht gleed van haar lippen en ze liep weg. Maar wat was het fijn om eindelijk al haar irritaties om iemand even eruit te gooien. Daarom moest ze even lachen. Een vrolijk en aanstekelijk geluid. Oh dit was heerlijk! Bevrijdend, dit moest ze vaker doen gewoon boos worden om iets simpels. Dat luchtte zo op. Geweldig.

Jimmy balde zijn vuisten toen het meisje wegliep, maar deed niets. Hij kon niet omgaan met woede, omdat hij zich daar altijd boven had geplaatst. Hij rechtte zijn rug alsof hij zuchtte en draaide zich om, om terug te lopen naar zijn tas. Daar ging hij weer zitten en om zijn gedachten af te leiden, ging hij verder met het beeldje van Joe. De haren, de spieren, het gezicht, alles moest nog perfect worden. Want perfectionistisch, dat was Jim wel.

Nieuwe meet?
 
Leila liep vrolijk weg en ze genoot ervan. Ze keek even rond en liep snel de trappen af want ze wilde achter Skype om haar zoontje weer te kunnen zien. Ze glimlachte vrolijk en keek even rond. Ze ademde diep in en glimlachte opgelucht. Ze was blij dat ze zich had kunnen irriteren aan hem en dat vond ze fijn. Het was raar, dat wel en ze glimlachte tevreden. Ze keek nog even om en glimlachte even.

Is goed. Ook nog één met Joe en Jim?

Jaa

How about deze twee bij de zwemvijver en die andere twee bij de Starbucks?

En welke twee zijn welke twee?

Haha deze twee zijn Leila en Jimmy en die andere twee zijn J&J

Oké. Begin jij bij de Starbucks, dan begin ik bij de zwemvijver.

Doe ik