De algemene woonkamer

Door de school zijn verschillende ruimtes te vinden in deze stijl. Het is een ruime kamer die gevuld is met meerdere banken en stoelen, een salon en een grotere tafel. Verder staan er 2 computers, een tv en een bak vol kranten en tijdschriften. Hier kunnen leerlingen eventueel hun huiswerk maken en zich gewoon vermaken als ze geen zin in hun appartement hebben.

regels: standaard

Jimmy lag languit op één van de banken. In zijn handen had hij één van zijn houtsnijwerkjes. Het was nog een vormeloos blok, maar al snel zou de vorm zichtbaar zijn. Hij wist nu nog niet wat het zou worden en hij sneed random stukken van het hout af. Het grote mes ging snel en behendig heen en weer. Als hij nu aan iets zou gaan denken, zou dat het project worden waar zijn handen nu mee bezig waren. Maar nu stonden zijn handen nog los van zijn hersenen en deden ze maar wat. Hij had te veel aan zijn hoofd misschien, er was ook veel gebeurd de laatste tijd. Af en toe stopte hij even en dacht hij ergens dieper over na, maar dan ging hij snel weer verder met het snijden.

Violet duwde met haar schouder de deur van de huiskamer open. Haar armen had ze vol met boeken, papier en meerdere etuis met verschillende schrijfwaren. Snel keek ze of er nog mensen zaten. Niemand, behalve de jongen op de bank. Hij zat met zijn rug naar Violet toe, dus ze had geen idee wat hij aan het doen was. Lezen ofzo. Violet legde haar spullen op de grote tafel en rangschikte ze. Papier bij papier, boeken bij boeken... Zo. Ze pakte een vel papier en een van de boeken van de stapels. De tekening moest haar hoofd uit. Ze had een hele poos gebeld met haar broertje Klaus, die haar enthousiast had verteld over een nieuw boek wat hij had uitgelezen. Een boek van Jules Verne. Eerlijk gezegd had Violet nog nooit van de beste man gehoord, maar toch had ze graag naar het verhaal van Klaus geluisterd. Het verhaal ging over een duikboot die zo geavanceerd was dat hij bestand was tegen alle wapens ter wereld en weken onder water kon blijven zonder extra zuurstof bij te tanken. Het boek stond vol berekeningen en volgens Klaus klopten ze allemaal. Violet was daar niet zo zeker van en nu zat ze hier, met het boek en een heleboel vellen papier, alle berekeningen uit het boek van haar broertje na te rekenen.

Nieuw
---

Daykota had de laatste roddels wel gehoord door de school. Jimmy en Joe waren samen naar Engeland gegaan. Dat had ze ook geweten. Maar wat haar meer verontruste was het ander verhaaltje. Blijkbaar waren de jongens wel heel close geweest. Te close. En zij was nu de vriendin van Joe waar Day natuurlijk niet mee had zitten pronken. Ze had gewoon toegekeken van de zijlijnen. Met een tijdschrift in haar handen bladerde ze wat erin. Joe zou al een paar dagen zijn terug gekomen maar ze had hem niet geappt of gebeld. Ze wilde niet met de waarheid geconfronteerd worden. Was ze dus niet goed genoeg geweest? Was Jimmy echt beter dan haar in zoveel opzichten?

Joe liep door de gangen. Na Engeland had hij zich afzijdig gehouden. Hij had niets van Day gehoord en vroeg zich af waarom niet. Maar hij had zich gericht op school en haar soms een appje gestuurd. Maar daar was weinig uitgekomen. Nu liep hij chagrijnig de woonkamer in. Dan maar aan het huiswerk. Iets beters had hij toch niet te doen en hier werd hij toch nergens anders door afgeleid. Hij plofte met zijn spullen aan tafel en lette niet op de andere mensen, daar was hij te gefrustreerd voor. Nu opende hij zijn boeken maar en ging aan het werk. Sinds Joe besloten had dat hij wat uitdaging wilde naast zijn werk vond hij dat hij toch maar wel zijn school moest halen.

Daykota had al haar huiswerk al afgemaakt. Omdat ze niet aan Joe had willen denken had ze ergens afleiding moeten vinden. De de dame trok zachtjes aan haar strakke, zwarte truitje waar haar decolleté mooi in uit kwam. Daaronder droeg ze een beige, skinnybroek. Wanneer er iemand de woonkamer binnenstapte keek ze even op om te zien wie het was. Wanneer het Joe was werden haar ogen groter. Ze had hem gemist en haar hart begon al sneller te kloppen. Ze moest hier weg... Daykota probeerde voorzichtig op te staan en legde de tijdschrift weg.

Joe was rustig gaan zitten. Verlangend keek hij veel naar zijn mobiel. Hij snapte maar niet waarom Day niet reageerde, het kwetste hem. Kennelijk had ze het dan toch niet zo gemeend als dat hij gehoopt had. Hij keek even rond en keek om toen de deur open ging, een gewoonte die uit nieuwsgierigheid was ontstaan. Maar daardoor zag hij haar wel. Daykota. Zijn Day zat daar. Stond daar, ze moest hem gezien hebben. Hij bekeek haar, maar draaide zich weg. Als ze het niet wilde dan ging hij geen moeite meer voor haar doen. Dan kon ze het maar uitzoeken ook. Hij had haar geappt, haar nog net niet gebeld en haarr vaak gezocht in de gangen. Langsgaan had hij niet zomaar wilde doen maar als ze net als nu toch niet in zijn buurt wilde zijn dan was dat maar goed.

Daykota keek recht in de ogen van Joe. Hij had haar gezien maar draaide zich om. Meteen voelde ze een steek bij haar borst. Ze beet op haar onderlip en besloot maar eens met hem te praten. Het kon niet anders. Ze had hem gemist en stiekem was ze heel blij om hem te zien. De vrouw liep naar hem toe en ging bij hem aan tafel zitten. "Hoi Joe..." Sprak ze zachtjes uit.

Joe keek op toe ze bij hem kwam zitten en keek haar aan. "Hé Daykota." Hij gebruikte maar haar hele naam omdat hij geen idee had van hoe het nu tussen hen stond. Hij beet op zijn de binnenkant van zijn want en keek even naar haar. "Hoe gaat het met je?" Vroeg hij maar kalm, hoewel ze niet had gereageerd op zijn appjes vroeg hij het toch maar, anders zou het vast er onbeleefd zijn. Hij keek haar even rustig aan en wachtte af.

Daykota glimlachte lief naar hem ook al zag je in haar ogen dat het voor haar wel een kwelling leek. “Ik heb mij wel eens beter gevoeld.” Sprak ze op een fluisterende toon uit. Ze durfde Joe merendeels niet aan te kijken. Hoe ging ze deze situatie nu uitleggen? “Sorry dat ik niet gereageerd heb op je apps.” Daykota pakte zachtjes zijn hand vast en kneep er zachtjes in. “Ik heb je gemist” Daarna liet ze zijn hand weer los en beet op de binnenkant van haar wang. “Hoe was het in Engeland?”

Hij keek naar haar, in haar ogen leek ze niet eens hier te willen zijn. Stil luisterde hij naar haar woorden en haalde zijn handen toen van tafel. "Prima." Klonk het afstandelijk, hij ging er verder niet op in. "Dat heb je anders niet laten merken. Negeren komt niet echt over als missen hè?" Het klonk hard maar Joe was gekwetst. Hij had zich open gesteld voor Day, die hem nu zo teleurgesteld had. Wat moest hij dan doen? Doen alsof hij alles maar prima en leuk vond? Nee, zo was hij niet. Hij was echt gekwetst en had hier helemaal geen zin.

Joe deed heel afstandelijk tegen haar. Gelijk kwamen er allemaal scenario’s in haar hoofd. Natuurlijk deed hij zo tegen haar. Jimmy had hem vast eindelijk te weten verleiden en hem te overtuigen dat Joe hier een punt achter moest zetten. Bij Joe zijn woorden werden haar ogen iets groter. Je zag de gekwetste blik in haar ogen. “Joe… Doe alsjeblieft niet zo tegen mij. Ik had mijn redenen waarom ik niet heb gereageerd.” Daykota deed een lok achter haar oor die in de weg stond. “Wat is er tussen jou en Jimmy gebeurd?”

Joe schudde lichtjes zijn hoofd en keek weg. 'Nou dan mag je wel met goede redenen komen.' Wierp hij haar toe. Hij keek haar niet aan om alle pijn te ontwijken. Toch keek hij verbaasd fronsend op bij haar vraag. 'Waar heb je het over?' Hij kon enkel denken aan dat hij en Jimmy een punt hadden gezet achter hun gezamelijk bedactiviteiten. Joe keek naar Daykota en toen weer weg. Nog altijd boos en gekwetst door haar manier van doen van de afgelopen dagen. Alsof zij dan wel alles kon maken.

"Joe... Doe alsjeblieft niet zo want ik heb het beste met je voor. Echt waar." Daykota beet op haar onderlip en probeerde zoveel mogelijk oogcontact te vermijden. "Waar ik het over heb? Zoals ik het gewoon zeg. Hoe was het met Jimmy in Engeland? Wat hebben jullie nu afgesproken? En was met hem naar bed gaan terwijl ik je vriendin ben gezellig?" Daykota keek hem nu recht in zijn ogen aan met haar groene ogen. Ze wilde de waarheid horen. "Wat betekent dit voor ons? Dat je toch voor Jimmy kiest in plaats van mij?"

'Hoe moet ik dan doen als jij zo kil doet?' Hij keek naar haar en keek toen hoofdschuddend weg. 'Ik kies helemaal niet voor Jimmy. Ik heb een keer het bed met hem gedeeld om daarna alles af te sluiten en als vrienden verder te gaan. Hij wilde zelf dat ik mijn tijd in onze relatie zou steken en niet hem er tussen laten zitten.' Hij keek haar geirriteerd aan. Nee. Hij was nog niet tevreden of blij methoe ze gedaan had. Dus omdat ze iets niet wist en iets had gehoord negeerde ze hem maar. Hij was er echt boos om. 'Dus hebje nog meer om over te zeuren of ga je me verder weer negeren?'

"Kil?" Daykota keek hem met een ongelovige blik aan. Zij was kil? Hij was met Jimmy naar bed geweest terwijl ze een relatie hadden. Blijkbaar had Joe daar geen moeite mee. Waarom hadden ze niet op een normale manier kunnen afsluiten? En nu was Joe geïrriteerd? Was dit de omgekeerde wereld? Niet te geloven. Daykota wist niet wat zij hier over moest denken. "Had je even niet in mij kunnen inleven dat ik dit misschien wel echt erg vind? Ik weet dat jij en Jimmy deden rotzooien ook nog toen wij aan het daten waren maar... Voordat je naar Engeland ging wist je hoe het nu tussen ons zat. Had je niet even kunnen indenken dat ik mij gekwetst zou voelen of onzeker? Jullie hadden het toch ook op een andere manier kunnen afsluiten?" Het enige wat zij wilde was een beetje begrip. "Zeuren?" Dat schoot Day de verkeerde keelgat in. "Ik zeur niet. Ik probeer je de situatie van mijn kant uit te leggen. En dat negeren was omdat ik radeloos was op dat moment. Ik wist niet hoe of wat."

Joe keek haar geirriteerd aan. 'Misschien had dat gekund maar dat is niet gebeurd klaar. Wat wil je dat ik er nu aan doe? Op mijn knieej vallen en smeken dat je mijn excuses aan neemt? Vergeet het maar. Ik heb gedaan wat voor mijn gevoel juist was om te doen. En ik was het niet eens van plan om te doen. Alsof ik er heen was gegaa met de instelling van: 'he, laat ik Day eens lekker kwetsen want ja dat vind ik zo leuk'. Je weet zelf dat het niet zo is. Maar ik had hem nodig op dat moment. En hij was er toen. Ja daar maakte ik gebruik van want ik vertrouw hem. En het heeft me goed gedaan.Dus verwacht geen excuses van mijn kant.' Joe keek haar aan. Zijn dinkergroene ogen keken haar recht aan. Hij schaamde zich niet voor zijn keuze en had er geen spijt van. 'Nou misschien had je me dan juist niet moeten negeren? Hoe denk je dat dat overkwam. Moet ik wel begrip voor jou tonen maar jij niet voor mij?Want als jij radeloos bent zijn jouw acties wel gegrond en de mijne niet zeker?' Joe schudde zijn hoofd. Hij was er klaar mee. Maar weglopen deed hij deze keer niet. Dat kon hij dan weer niet.

Haar groene ogen keken hem verrast aan met een pijnlijke expressie. Waarom deed hij nu weer zo tegen haar? Zat zij echt in de fout hier? Hij was in feite 'vreemdgegaan'. Wat had hij ervan gevonden als zij met een jongen naar bed was geweest? Had hem vast niet geïnteresseerd. Joe was sowieso niet iemand die aan iemand deed binden. Dat Day als zijn vriendin was , was al een uitzondering. "Kun je ook op een normale toon tegen mij praten?" Daykota keek hem niet aan. Ze vermeed zoveel mogelijk oogcontact. "Het is wel duidelijk hoe je denkt Joe. Het ligt allemaal aan mij. Prima." Daykota pakte haar spullen en schudde haar hoofd. "Ik kan niet geloven dat ik mij zo door jou laat behandelen. Jij bent van ons twee 'vreemdgegaan'. En ik was er oké mee dat jij en Jimmy meer deden dan gewone vrienden doen. Maar weet je wat Joe? Ik wist gewoon niet hoe ik met de situatie moest om gaan en dat via whatsapp? Ik wilde het persoonlijk doen."

Hij keek weg. Geïrriteerd en boos. Zeker toen ze haar spullen pakte. "Als je er oké mee was, wat is dan precies je probleem? Je komt nu naar me toe alsof alles mijn schuld is terwijl als je het gewoon gevraagd had voor ik ook maar iets met je was begonnen ik best gestopt was. Maar je zei er nooit wat van en dan kan ik toch niet ruiken dat je het zo zwaar op neemt? En dan had je me toch kunnen appen dat je me wilde spreken? Dus het is alleen maar mijn schuld? Dat klopt ook niet echt hè Day?" Hij stond boos op. "Maar prima, als jij vindt dat ik jóu slecht behandel mag je dat vinden. Zoek het dan ook maar uit ook." Hij deed zijn spullen in zijn tas en keek haar aan. "Veel plezier dan met iemand zoeken die wel helemaal perfect is. Want die zul je hier niet vinden." Daarna liep hij naar de deur toe. Hij was er klaar mee. Hij had niet geweten dat hij fout was, in zijn ogen was het ook niet fout geweest. En nu lag opeens alles aan hem, alsof hij wist wat ze dacht? Hij zuchtte toen hij de kamer uit was maar liep weg. Het was voorbij en dat deed hem meer pijn dan hij ooit aan haar zou toegeven. Zijn hoofd bonkte, hij ging maar naar zijn appartement.

Was hij ook nog eens boos op haar? Dit kon echt niet gekker worden. Daykota had telkens op een normale manier geprobeerd de situatie uit te leggen van haar perspectief. "Ik was er niet oké mee maar je hebt tegen mij gezegd dat je het met Jimmy nog niet wilde beëindigen. En daar had ik mee ingestemd omdat wij toen nog niets hadden, snap je?" Ze probeerde hem op een kalme manier aan te spreken. "Je had toch wel even aan mij kunnen denken Joe. Zal Day dit oké vinden ja of nee? Inlevingsvermogen heb je niet echt." Terwijl zij er alles aan had geprobeerd om er voor Joe te zijn met zijn vader en problemen. "Je probeert nu de schuld op mij af te schuiven." Daykota voelde de tranen al in haar ogen. Ze wilde geen ruzie. Bij zijn woorden rolde de tranen over haar wangen. Ze keek naar de grond. Wat moest ze hier nu op gaan zeggen? En achterna lopen? Dat had toch geen zin want dat zou de situatie alleen maar verergeren.

Nieuwe meet? Aangezien JoJo weggelopen is.. :c Hij is slecht. Hij moet Day juist troosten.

Ik heb een idee.
Joe gaat op stap en ziet daar Daykota.
Daykota is natuurlijk dronken en met zo'n jongen bezig.
(deze jongen is berucht om meisjes te 'verkrachten')
dus tegen hun wil toch seks hebben.

En Joe gaat haar 'redden' xD?

Jaa is goed :3

wil jij beginnen?(a)

Waar?