Tot haar grote verbazing kwam de knappe jongedame in bewegibg. Daardoor vielen Julia de tatoeages pas op, die sierden de jongedame werkelijk goed. Enigszins in gedachten verzonken keek ze op toen de jongedame bij haar kwam staan. "Omdat ze nu vergezeld wordt door een andere knappe dame." Wist ze uit te brengen. Ze keek naar de jongedame en schoof de kruk naast zich wat naar achteren. Haar tweede glas was al leeg, een belangrijke reden dat ze zo mondig was, waardoor ze weinig schroom had met het bekijken van de jongedame. "Wat wil je van me drinken?" vroeg ze vrolijk, Julia genoot wel van een beetje aandacht en ze deed een plukje achter haar oor van haar blonde haren. Afwachtend keek ze toen naar de jongedame. "Ik ben trouwens Julia." Zei ze kalm, gewoon om maar wat makkelijker te kunnen oraten.