De "Geheime" Kamer

Ik denk dat Jeremy het gaat opgeven :0 zit btw op mijn telefoon dus wissel even niet van account xD
--------
"Zeg dat maar tegen hem. Die heeft zijn mening en daar kan niets aan veranderen. En ik bemoei me daar ook liever niet mee" hij had Julia nooit iets over zijn verledrn verteld. En dat was hij ook niet van plan. Het had toch geen zin meer. Hij begon steeds minder hoop te krijgen. Misschien moest hij eraan geloven dat dit het einde was. Julia had er al een punt achter gezet. Jeremy was van plan om hetzelfde te doen. Hoe rot hij het ook vond. "Niet veel. Nu is het gewoon vriendschap. Ik heb het met Wyatt gepraat en mijn zegen gegeven met Carlos." Haar woorden gaven een steek in zijn hart. "Ik weet het Julia. Ik weet het. En ik denk niet dat er een manier is om dit goed te praten. Het is het beste als je mij vergeet. Dat lijkt mij gewoon verstandig. Want ik hoor nu blijkbaar ook bij de klootzakken. Er zal heus iemand voor je zijn die je niet zal kwetsen of pijn zal doen. Een goede vriend die je kan vertrouwen"

En niet erg c:

Julia keek hem aan. "Zou ik graag doen als ik hem ooit had ontmoet." Ze keek in zijn ogen en knikte afwezig. "Weet je, ik wens elke nacht voor ik slapen ga dat ik je kan vergeven, dat ik het aandurf met je." Julia beet op haar onderlip en slikte. "Ik zal je nooit vergeten, ik zal je altijd missen want ik hou van je Jeremy. Je bent mijn eerste echte liefde." Een brok kwam in haar keel en ze schudde haar hoofd. "Ik denk niet dat ik ooit tevreden zal zijn. Ik weet dat ik je altijd zal missen en welke persoon dan ook.. Niemand zal dat gat op kunnen vullen." Ze keek naar de grond en tranen drupten uit haar ogen "Ik ga je missen Jeremy.. Ik wil je helemaal niet vergeten. Ik wil van je kunnen houden maar ik kan je nu gewoon nog niet vergeven. Ik was verliefd en ik weet niet hoe gemakkelijk zoiets terug kan komen.." Ze keek hem aan met betraande wangen. "Maar ik hoop dat je een leuke vriendin krijgt."

"Vast wel Julia. Zoals ik al eerder had gezegd. Iedere man mag van geluk spreken als hij jou in zijn armen mag sluiten. Ik hoop alleen dat hij niet zo'n fout maakt dat ik heb gedaan." Hij wilde haar niet kwijt. Hij wilde haar niet aan een ander geven. Jeremy keek haar aan met een pijnlijke expressie. Hij werd verscheurd van binnen. Het was gewoon allemaal te pijnlijk. "Jij ook dat van mij..." Fluisterde hij zachtjes. Dat wat hij voor Julia voelde had hij nog nooit bij een ander gehad. Daar was dat van Wyatt nog niets bij geweest. Hij wilde zo graag bij haar zijn. Zo graag dat zij hem zou vergeven. "Julia..." Ook tranen stonden in zijn ogen. Bij haar laatste woorden schudde hij zijn hoofd. "Nee... Dat wil ik niet." En voordat hij er bij na dacht liep hij naar haar toe. Nam haar gezicht tussen zijn handen en kuste haar met al zijn liefde die hij voor haar koesterde. Heel even leek hij zichzelf te vergeten. Hij wilde Julia laten voelen door middel van deze kus wat zij voor hem betekende. "Er zal voorlopig geen ander zijn." Fluisterde Jeremy zachtjes tegen haar lippen. Hij liep naar de deur en opende het. Hij moest weg want dit had toch geen zin meer.

"Maar ik wil niet een andere man." Fluisterde ze klaaglijk. In haar ogen stonden tranen die ze niet meer tegenhield. Zijn woorden gaven haar een gelukkig en een ongelukkig gevoel. Maar zijn lippen.. Zacht had ze hem vastgegrepen en sniffend, snikkend en huilend meegekust. Er zou geen ander zijn.. Maar zou hij haar dann niet opgeven? Julia keek naar hem. "Ik wil alleen jou Jeremy. Ik wil niemand anders.." Fluisterde ze moeizaam. "Ik wil het je zo graag gewoon.. Ik wil het gewoon vergeten maar dat lukt me niet. Ik heb tijd nodig.." Fluisterde ze nog waarna ze haar spullen sniffend bijeen begon re pakken.